Του Χρήστου Μαζανίτη
Στο ζήτημα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, η τουρκική προπαγάνδα έχει πραγματικά ξεπεράσει ακόμα κι αυτά τα όρια του στυγνού γκεμπελισμού. Με συνεχείς δηλώσεις αξιωματούχων αλλά και επίσημες ανακοινώσεις του Υπουργείου Εξωτερικών, οι Τούρκοι προσπαθούν διαρκώς να κάνουν το άσπρο μαύρο εμφανίζοντας την Ελλάδα ως καταπιεστή των μουσουλμάνων της Θράκης. Μάλιστα, έφτασαν στο σημείο να γυρίσουν μέχρι και ταινία με θέμα τη ζωή και τη δράση του εθνικιστή Αχμέτ Σαδίκ, αρχηγό του μειονοτικού κόμματος ΚΙΕΦ, προκειμένου να αναδείξουν αυτήν την δήθεν καταπίεση, όπως ενημέρωσε με πρόσφατη ανάρτησή του στο Twitter ο Γενικός Διευθυντής του TRT Ιμπραήμ Ερέν.
Όσο όμως κι αν προπαγανδίζουν οι Τούρκοι, η Ελλάδα δεν είναι και φυσικά δεν θα γίνει ποτέ Τουρκία. Διότι αν ήταν Τουρκία, το μουσουλμανικό στοιχείο στη Θράκη θα είχε υποστεί αυτό που συνέβη στο ελληνορθόδοξο στοιχείο της Κωνσταντινούπολης: θα είχε δηλαδή σχεδόν αφανιστεί. Κι όμως σήμερα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Θράκης ευημερεί, έχοντας αυξηθεί σε σχέση με τα δεδομένα του 1923, σε απόλυτη αντιδιαστολή με τον ελληνικό πληθυσμό στην Τουρκία που μετά τους πρωτοφανείς διωγμούς, τα εξοντωτικά μέτρα, τις απελάσεις και κυρίως μετά το πογκρόμ του 1955, έχει συρρικνωθεί κατά 98% (!). Βάσει των επίσημων στοιχείων, από τους 200.000 Έλληνες που σε εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης παρέμειναν το 1923 στην Τουρκία, σήμερα ο Ελληνικός πληθυσμός κυμαίνεται σε 2.000 άτομα περίπου (1.826 άτομα για την ακρίβεια σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών που δημοσιεύτηκε το 2012).
Η «τέχνη της εξόντωσης»
Το θλιβερό αυτό στατιστικό στοιχείο καταδεικνύει ότι στην «τέχνη» της εξόντωσης και της φυσικής εκκαθάρισης αλλοεθνών οι Τούρκοι είναι πραγματικά αξεπέραστοι: είτε με γενοκτονίες, είτε με απελάσεις, είτε με εξουθενωτική φορολογία, είτε με απειλές και με βιαιότητες, βρίσκουν πάντα τον τρόπο να εξαλείφουν από την επικράτειά τους οτιδήποτε δεν είναι αμιγώς τουρκικό.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και τα ιστορικά τεκμήρια ατράνταχτα σχετικά με τη βαρβαρότητα με την οποία συμπεριφέρθηκαν διαχρονικά οι γείτονες σε βάρος των Ελλήνων που έζησαν στην Τουρκία. Ουδείς άλλωστε τα αμφισβητεί επιχειρηματολογώντας ιστορικά, παρά μόνο το τουρκικό καθεστώς που διακρίνεται από μια «ευκολία στρέβλωσης» των ιστορικών γεγονότων με ...λογικοφανείς εικασίες. Κι όμως, όχι μόνο δεν έχουν ζητήσει τόσα χρόνια μια συγγνώμη για τα πεπραγμένα τους, αλλά τολμούν να παρουσιάζονται ως επικριτές της Ελλάδας για τη δεινή καταπίεση που δέχονται τα δήθεν «αδέλφια» τους στη Θράκη!
Έλληνες, μουσουλμανικού θρησκεύματος
Η Ελλάδα δεν ακολούθησε ποτέ την τακτική των Τούρκων. Η πολιτισμική διαφορά σε σχέση με τη γείτονα είναι χαοτική. Ως ευρωπαϊκή χώρα και ως παγκόσμια κοιτίδα της δημοκρατίας η Ελλάδα δεν είδε ποτέ τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με όρους αμοιβαιότητας και δεν εφάρμοσε ποτέ πολιτικές «τακτικισμού» για την υποβάθμιση της μουσουλμανικής μειονότητας. Πολλώ δε μάλλον, δεν εφάρμοσε πολιτικές καταναγκασμού και καταπάτησης των ελευθεριών και της ανθρώπινης υπόστασης των Ελλήνων μουσουλμάνων. Ο σεβασμός των δικαιωμάτων είναι κάτι το αδιαπραγμάτευτο που δεν σταθμίζεται σε ζυγαριές αντεκδικήσεων κι αυτό είναι κάτι αυτονόητο για τα ελληνικά δεδομένα.
Οι μουσουλμάνοι της Θράκης στο σύνολό τους (Πομάκοι, τουρκογενείς και αθίγγανοι) αντιμετωπίζονται από την Ελληνική Πολιτεία εδώ και δεκαετίες ως μια θρησκευτική μειονότητα εντός της Ελληνικής επικράτειας η οποία πρέπει να προστατευτεί. Γι’ αυτό και το ελληνικό Κράτος έχει θεσπίσει γι’ αυτούς όχι απλώς ίσα δικαιώματα, αλλά πολύ ευνοϊκότερη κατάσταση σε σχέση με τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι υπόλοιποι Έλληνες πολίτες. Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν.2341/1995, οι μουσουλμάνοι απόφοιτοι λυκείου εισάγονται με χωριστό ποσοστό θέσεων στα ελληνικά Πανεπιστήμια, ενώ προσφάτως με τροπολογία εξαιρέθηκαν και από την ελάχιστη βάση εισαγωγής που θα ισχύει για τους υπόλοιπους υποψηφίους. Ξεχωριστό όμως ποσοστό προβλέπεται και για τον διορισμό μουσουλμάνων στο ελληνικό δημόσιο, αφού σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία πέντε τοις χιλίοις επί του συνόλου των προκηρυσσόμενων θέσεων του δημοσίου καλύπτεται από Έλληνες υπηκόους που προέρχονται από τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.
Εργαλειοποιώντας την μειονότητα
Η αλήθεια είναι ότι κανένας μουσουλμάνος της Θράκης δεν νιώθει καταπιεσμένος. Οι φωνές περί δήθεν καταπίεσης προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από δύο εστίες: από τους Τούρκους αξιωματούχους και από τους υπαλλήλους του τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής! Η επιδίωξη είναι προφανής. Θέλουν να εργαλειοποιήσουν τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, προκειμένου να προωθήσουν τα τουρκικά συμφέροντα με «δούρειο ίππο» τη δήθεν ανάγκη σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να ιδρύσουν και ακτιβιστική, μη κυβερνητική οργάνωση, την ABTTF (Avrupa Bati Trakya Türk Federasyonu) η οποία έχει αναλάβει την αποστολή να αναδεικνύει τις υποτιθέμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βάρος της «τουρκικής» μειονότητας. Στο πλαίσιο αυτής ακριβώς της εργαλειοποίησης της μειονότητας προς όφελος της Τουρκίας εντάσσεται και η τουρκική αξίωση να μην διορίζονται οι Μουφτήδες από το ελληνικό κράτος, αλλά να εκλέγονται. Ξεχνάνε βέβαια οι «υπερασπιστές ταγοί» των ανθρώπινων δικαιωμάτων ότι σε όλες τις χώρες, οι μουφτήδες διορίζονται από το επίσημο κράτος δεδομένου ότι ασκούν και δικαιοδοτικά καθήκοντα, δηλαδή λειτουργούν ως δικαστές επιλύοντας διαφορές των μουσουλμάνων πολιτών! Ακόμα και στην Τουρκία, οι μουφτήδες διορίζονται και παύονται από την Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων Diyanet, η οποία υπάγεται στην τουρκική κυβέρνηση!
Αντίστοιχη προσπάθεια εργαλειοποίησης της μειονότητας προτάσσοντας την «τουρκική καταγωγή» γίνεται εκτεταμένα και στη Βουλγαρία, με το κόμμα DPS (Movement for Rights and Freedoms) να αποτελεί «το μακρύ χέρι» του τουρκικού καθεστώτος. Στις τελευταίες μάλιστα εκλογές, το κόμμα αυτό έλαβε το διόλου ευκαταφρόνητο του 10,4% και τριάντα έδρες στο βουλγαρικό κοινοβούλιο. Ανάλογη προσπάθεια οικειοποίησης μειονοτήτων εκ μέρους της Τουρκίας λαμβάνει χώρα και στην περιοχή της Γκαγκαουζίας στα νοτιοανατολικά της Μολδαβίας. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι, εκμεταλλευόμενοι την τουρκογενή διάλεκτο των ντόπιων (απομεινάρι της μακραίωνης οθωμανικής καταπίεσης), προσπαθούν να τους εκτουρκίσουν παρόλο που στο συντριπτικό ποσοστό του 99,5% είναι χριστιανοί ορθόδοξοι.
Θράσος
Την ίδια στιγμή που το καθεστώς Ερντογάν έχει καταντήσει διεθνώς συνώνυμο της κατ’ επίφαση δημοκρατίας, την ίδια στιγμή που εφαρμόζει δικτατορικές πρακτικές αποστερώντας τους πολίτες από τα στοιχειώδη δικαιώματά τους (όπως το δικαίωμα ενημέρωσης ή ελευθερίας στην έκφραση), έχει το θράσος να κατηγορήσει την Ελλάδα για καταπίεση των μουσουλμάνων της Θράκης. Είναι προφανές ότι μαθήματα δημοκρατίας και σεβασμού δικαιωμάτων από οιωνεί δικτάτορες η Ελλάδα δεν μπορεί να δέχεται!
Η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης στην συντριπτική της πλειονότητα δεν επιθυμεί την χειραγώγησή της από το καθεστώς της Άγκυρας, γιατί ζει σε μια χώρα που την έχει αγκαλιάσει. Ζει σε μια χώρα που της διασφαλίζει και της παρέχει αφειδώς όλα τα δικαιώματά της (κάποια από αυτά μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό των δικαιωμάτων των υπόλοιπων Ελλήνων), που της παρέχει θρησκευτική ελευθερία με την πρόσβαση σε πάνω από τριακόσια τεμένη σε όλη τη Θράκη, που της προσφέρει το δικαίωμα στη μόρφωση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης καθώς και το δικαίωμα στην εργασία σε θέσεις δημοσίου τομέα υπό το πλαίσιο προνομιακών ρυθμίσεων, που της εξασφαλίζει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι και την πολιτική εκπροσώπηση στο ελληνικό κοινοβούλιο και σε φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ίσως οι Τούρκοι αξιωματούχοι, καλό θα ήταν αντί της προπαγάνδας περί καταπίεσης ανθρώπινων δικαιωμάτων, να κοιτάξουν την πραγματικά τεράστια δική τους «καμπούρα», που πλέον μετά και το ηχηρό ράπισμα της δήλωσης Μπάιντεν για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, δεν κρύβεται με τίποτα!