Τόπος αργού και βασανιστικού θανάτου είναι τα puppy mills για εκατομμύρια σκύλους ανά τον κόσμο. Εγκληματίες εκμεταλλεύονται αυτά τα τόσο συναισθηματικά πλάσματα για να φουσκώσουν τις τσέπες τους.
Σε άθλιες εγκαταστάσεις εκτρέφουν τεράστιο αριθμό σκύλων, καθώς μένουν παγερά αδιάφοροι για την ευζωία τους. Το μόνο που έχουν στο «αρρωστημένο» τους μυαλό, είναι τα κέρδη, πουλώντας όσα περισσότερα κουτάβια μπορούν.
Δεν… τούς καίγεται καρφί για τη φροντίδα, την κτηνιατρική περίθαλψη, την ποιοτική τροφή που έχουν ανάγκη, τόσο οι γονείς όσο και τα κουτάβια.
Ο κ. Θεοδόσης Παπανδρέου, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ερασιτεχνών Εκτροφέων Σκύλων Ελλάδος, δίνει πληροφορίες για αυτή τη φρικτή πρακτική. Και ο κ. Γιώργος Κινινής μαζί με τη γυναίκα του, Εβελίνα Μπάστα, περιγράφουν όσα είδαν σε puppy mill.
Γνωρίζετε ότι …
«Τα στοιχεία είναι γνωστά, όσο κι αν κάποιοι προσποιούνται ότι δεν τα γνωρίζουν. Κάθε χρόνο μόνο στις ΗΠΑ πωλούνται 2,11 εκατομμύρια κουτάβια που προέρχονται από puppy mills, ή puppy farms, ή κουταβοπαραγωγούς. Σε κάθε περίπτωση, ανήθικους βασανιστές», επισημαίνει ο κ. Θεοδόσης Παπανδρέου.
Σήμερα στις ΗΠΑ, όπως ενημερώνει, 500.000 σκυλιά ζουν σε τραγικές συνθήκες, βρίσκονται στην απομόνωση, με μόνο στόχο να παράγουν κουτάβια. Σε κάθε οίστρο τους, δηλαδή 1-2 φορές τον χρόνο και για όσο αντέξουν.
Στην ΕΕ περίπου 46.000 κουτάβια πωλούνται παράνομα, κάθε μήνα!
Τα ζώα, διαβιούν σε τραγικές συνθήκες
Την ίδια ώρα, όπως επισημαίνει ο κ. Παπανδρέου, στην Ευρώπη τα κουτάβια παραμένουν τα ξεχασμένα θύματα του trafficking, που παράγει κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο. Μαύρα κέρδη σε μια Γηραιά Ήπειρο, η οποία ισχυρίζεται ότι μάχεται την παραοικονομία.
«Στην ΕΕ περίπου 46.000 κουτάβια πωλούνται παράνομα, κάθε μήνα!
Σήμερα, περισσότερα από 100.000 κουτάβια περνούν παράνομα τα σύνορα της Ελλάδας, μέσα στα πορτμπαγκάζ αυτοκινήτων. Όλα προέρχονται από puppy mills διαφορετικών μεγεθών», τονίζει ο κ. Παπανδρέου.
Αποτελεί κοινό μυστικό, όπως λέει, ότι οι Βαλκανικές χώρες είναι ο «παράδεισος» των puppy mills και… ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει. Η Ουγγαρία, κατά το πρόσφατο παρελθόν, κρατούσε τα ηνία. Το 2017 αναφέρθηκαν περίπου 150 puppy mills στην Τσεχία.
Αν και στην Ελλάδα η νομοθεσία έχει αλλάξει πολλάκις τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τον κ. Παπανδρέου, δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Καθώς οι κουταβοπαραγωγοί -και οι συνεργάτες τους- αλλάζουν τοποθεσία και συνεχίζουν τη δράση τους.
Η σκληρή ζωή των σκύλων σε puppy mills
Τα ζώα, όπως υποστηρίζει ο κ. Παπανδρέου, διαβιούν σε τραγικές συνθήκες: δεν πατούν ποτέ έδαφος, είναι έγκλειστα σε μικρά κλουβιά, όπου κάνουν και τις ακαθαρσίες τους. Και θα βγουν από εκεί, μόνο νεκρά. Υποσιτίζονται με ακατάλληλες τροφές, δεν τους παρέχεται καμία κτηνιατρική περίθαλψη. Το κόστος μειώνεται στο ελάχιστο, για να αυξηθεί το κέρδος.
«Τα κουτάβια, από την άλλη, όσα επιζήσουν, θα αποχωριστούν νωρίς τις μητέρες τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται… Για να ικανοποιήσουν την απαίτηση του πελάτη, ο οποίος ζητά όσο πιο νεαρό κουτάβι «για να τον μάθει καλύτερα», υπογραμμίζει ο κ. Παπανδρέου.
Κατά την άποψη του κ. Παπανδρέου, το παράνομο εμπόριο κουταβιών μπορεί να συγκριθεί μόνο με το εμπόριο ναρκωτικών, ακόμη και σε επίπεδο τζίρου. Είναι επί της ουσίας, όπως υποστηρίζει, και ο λόγος που κανείς δεν είναι διατεθειμένος να το αντιμετωπίσει: από πολιτικούς μέχρι μεγάλες βιομηχανίες, που δραστηριοποιούνται στον τομέα του κατοικίδιου. Κάθε κουτάβι είναι δυνητικός πελάτης…
Πώς θα καταλάβετε ότι το κουτάβι προέρχεται από puppy mill
«Οι συναλλαγές γίνονται, κυρίως, μέσω Ίντερνετ. Το ραντεβού το κλείνουν σε κάποιο απομακρυσμένο σημείο. Μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Τα χρήματα είναι πάντα μετρητά και το άρρωστο, συνήθως, κουτάβι αλλάζει χέρια. Η έγκλειστη μάνα του σε κλουβί, ήδη ετοιμάζεται για την επόμενη γέννα. Αναλώσιμα. Η περιπέτεια μόλις ξεκίνησε», τονίζει ο κ. Παπανδρέου.
Τα περισσότερα κουτάβια δεν καταφέρνουν να κρατηθούν στη ζωή
Οι μαρτυρίες των κτηνιάτρων σοκάρουν, όπως αναφέρει ο κ. Παπανδρέου, καθώς η πλειονότητα αυτών των κουταβιών έχει σύντομο κύκλο ζωής.
Ο παρβοϊός, μια ιδιαίτερα μεταδοτική, ιογενής ασθένεια, είναι η κύρια αιτία θανάτου.
Όσα σταθούν «τυχερά», το πιθανότερο είναι, σύμφωνα με τον κ. Παπανδρέου, ότι θα αντιμετωπίσουν άλλα προβλήματα υγείας, κληρονομικές παθήσεις, επιληψία, και ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί.
Φυσικά, τα κουτάβια δεν έχουν κάνει κανένα εμβόλιο.
Γιατί «επιβιώνουν» οι «εκτροφείς» των puppy mills
«Εκείνο που κρατά ζωντανούς τους κουταβέμπορους, και βασανιστές των κατοικιδίων, είναι οι χαμηλές τιμές. Την ώρα που ένας ηθικός εκτροφέας, για να αντεπεξέλθει στα υψηλά κόστη, διαθέτει το κουτάβι σε τιμές ανάλογες, εκείνος πουλά έναντι 600-700 ευρώ. Δίχως πραγματικά κόστη, δίχως παραστατικά, δίχως ηθική και εγγυήσεις», τονίζει ο κ. Παπανδρέου.
Και όλα αυτά συμβαίνουν, σύμφωνα με τον κ. Παπανδρέου, ενώ παγκοσμίως οι κυβερνήσεις γνωρίζουν ότι λύση είναι μόνο οι καθαρόαιμες φυλές: τα ζώα, δηλαδή, που είναι απόλυτα ιχνηλατίσιμα και υγιή. Που εκτρέφονται από ηθικούς εκτροφείς, εγγεγραμμένους σε επίσημους φορείς και λειτουργούν με διαφάνεια.
Τέλος, ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ερασιτεχνών Εκτροφέων Σκύλων Ελλάδος, υποστηρίζει: «Δυστυχώς, ακόμη και τα βασανιστήρια – κυνοκομεία παράγουν κέρδος για κάποιους. Και ως γνωστόν, money makes the world go round».
«Γιώργο, πάρε όποιο κουτάβι θέλεις, τουλάχιστον να σώσουμε ένα»
Έτος 2009. Εκείνη τη χρονιά ο κ. Γιώργος Κινινής, μαζί με τη σύζυγό του, Εβελίνα Μπάστα, και τον εννιάχρονο γιό τους, Παναγιωτάκη, αποφασίζουν να προσθέσουν στην οικογένεια ακόμη ένα μέλος: ένα σκυλάκι.
Αναζητούν στο Ίντερνετ φυλές σκύλων που έχουν καλές σχέσεις με τα παιδιά, και δεν μαδάνε. Τους έκλεψε την καρδιά ο σκύλος της φυλής Σι Τζου. Και είχαν αποφασίσει ότι επιθυμούσαν ένα θηλυκό.
Έτσι, η έρευνα στο Ίντερνετ συνεχίζεται για να βρουν εκτροφείο. Δεν ήθελαν να αγοράσουν από pet shop, όπου τα είχαν φυλακισμένα σε κλουβιά.
Τότε βλέπουν κάτι πανέμορφα, πεντακάθαρα κουτάβια Σι Τζου, να τρέχουν και να παίζουν στην αυλή ενός εκτροφείου που βρισκόταν στα δυτικά της Πάρνηθας, στην περιοχή Δερβενοχώρια. Ήταν το ονειρικό εκτροφείο.
Η Lilo σώθηκε από σίγουρο θάνατο
Η κα Μπάστα καλεί στο κινητό και απαντά μια κυρία. Σε ερωτήσεις που της έκανε, δεν έδειχνε πρόθυμη να απαντήσει. Στην ερώτηση, μάλιστα, «θα μου δώσετε τη διεύθυνση του εκτροφείου σας, για να έρθουμε;», η απάντηση ήταν: «Όταν φτάσετε στην πλατεία, καλέστε με να σας καθοδηγήσω».
Η ημέρα της επίσκεψης
Η ημέρα που είχαν κλείσει ραντεβού, έφτασε. Ήταν Γενάρης. Φτάνουν στην πλατεία, καλούν, δεν απαντά. Στη δεύτερη κλίση κατάφεραν να επικοινωνήσουν με την «εκτροφέα». Τους δίνει οδηγίες για το πώς θα φτάσουν στο εκτροφείο.
Και φτάνουν… στη μέση του πουθενά. Βλέπουν μια μονοκατοικία με αυλή. Ανοίγουν την εξώπορτα. Κατευθύνονται προς το κτίριο. Χτυπούν το κουδούνι. Η πόρτα ανοίγει…
«Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ αυτό που είδαν τα μάτια μας. Όπου κι αν κοίταζες, έβλεπες σκυλιά. Πολλά σκυλιά. Τα περισσότερα ήταν μέσα σε κλουβιά. Εκεί έτρωγαν, έπιναν νερό, έκαναν την ανάγκη τους. Η έντονη δυσοσμία του κλειστού χώρου ήταν ανυπόφορη. Η κυρία φορούσε γαλότσες. Δικαιολόγησε τη βρόμα, λέγοντας ότι είχε μαζέψει και κάποια σκυλιά από μια Φιλοζωική, και δεν πρόλαβε να καθαρίσει. Στον χώρο δεν υπήρχε θέρμανση», περιγράφει το ζευγάρι.
Ακόμα θυμάμαι ένα σκυλάκι, λέει η κα Μπάστα, που κοίταζε τον τοίχο και έτρεμε.
Η «εκτροφέας» τούς καθοδήγησε προς ένα κλουβί, όπου ήταν τρία κουταβάκια Σι Τζου. Δίνει το ένα στον κ. Κινινή –το οποίο άρχισε να του γλύφει τα χέρια- και το άλλο στην κα Μπάστα. Το τρίτο τούς είπε ότι ήταν αρσενικό.
«Είχα πάθει σοκ, με όλα αυτά που έβλεπα. Λέω στον Γιώργο: «Πάρε όποιο θέλεις, τουλάχιστον να σώσουμε ένα. Και πάμε να φύγουμε», διηγείται η κα Μπάστα.
Πήραν την Lilo. Έτσι την «βάφτισαν». Την τοσοδούλα που κρατούσε στην αγκαλιά του ο κ. Κινινής. Αφού πλήρωσαν 350 ευρώ, πήραν και ένα βιβλιάριο υγείας, που εκείνη τη στιγμή η «εκτροφέας» κόλλησε ένα αυτοκόλλητο, το οποίο «πιστοποιούσε» τον εμβολιασμό του κουταβιού.
Η κατάσταση της υγείας της Lilo
Πήραν τη μικρή Lilo και μπήκαν στο αυτοκίνητο. «Ανοίξαμε τα παράθυρα για την ανυπόφορα δυσάρεστη οσμή. Την πήγαμε κατευθείαν στον κτηνίατρο. Μόλις την είδε, μας λέει: «Παιδιά, τι είναι αυτό; Πού το βρήκατε; Στα σκουπίδια;». Η Lilo είχε πολύ λίγο τρίχωμα και ήταν πάρα πολύ αδύνατη. Του αφηγηθήκαμε όσα είχαν προηγηθεί, του δείξαμε το βιβλιάριο υγείας –το οποίο πέταξε στον κάδο- και μας είπε ότι η ηλικία της δεν ξεπερνούσε τον ενάμιση μήνα. Την ξύρισε για να αφαιρεθεί η βρώμα, της έκανε όλες τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις. Διαγνώστηκε με σαρκοπτική ψώρα. Μας είπε ότι μεταδίδεται και στον άνθρωπο, και η θεραπεία που συνέστησε ήταν με ειδική αμπούλα για έξι εβδομάδες. Δεν επιτρεπόταν το μπάνιο, λόγω ηλικίας, αλλά και της θεραπείας. Μας συμβούλεψε να την απομονώσουμε σε έναν χώρο», περιγράφουν.
Η Lilo βρήκε την θαλπωρή του σπιτιού
Κάθε εβδομάδα την πήγαιναν στον κτηνίατρο για τη θεραπεία, αλλά και για να της πάρει δείγμα. Να δει την κατάσταση της υγεία της.
Ο κ. Κινινής και η κα Μπάστα έκαναν «σπίτι» της μικρής Lilo, το ένα από τα δύο μπάνια που διαθέτει το σπίτι τους. Δεν έκλαψε πότε η Lilo. Εκεί τη φρόντιζαν και της έβαζαν και ένα ειδικό, στεγνό σαμπουάν για την αντιμετώπιση της δυσοσμίας.
Μετά ενάμισι μήνα, η πόρτα του μπάνιου ανοίγει. Η Lilo έχει στη διάθεση της όλο το σπίτι. Εκείνη, όμως, αρνείται να αποχωριστεί το μπάνιο. Δεν το κουνούσε… ρούπι.
Για να την παροτρύνουν να βγει, της έβαζαν το φαγητό της εκτός μπάνιου, και εκείνη έτρωγε μια μπουκιά και επέστρεφε.
Αυτή η κατάσταση δεν κράτησε για πολύ. Σε τρεις – τέσσερις ημέρες η Lilo ξεθάρρεψε. Και από τότε είναι αναπόσπαστο μέλος της οικογένειας.
Η κα Εβελίνα Μπάστα και ο κ. Γιώργος Κινινής αγκαλιά με την Lilo
«Υπήρχε τότε ένα forum που λεγόταν «dog forum». Το επισκεπτόμουν για να ενημερωθώ, καθώς ήμουν φοβισμένη με την κατάσταση της υγείας της Lilo. Έγραψα και την ιστορία που είχαμε στα Δερβενοχώρια», αφηγείται η κα Μπάστα και συμπληρώνει: «Κάποιοι φιλόζωοι κινητοποιήθηκαν, πήγαν στον εισαγγελέα, διέταξε έρευνα και τους έκλεισαν το «εκτροφείο». Ίσως, ήταν το πρώτο puppy mill που έκλεισε».
H Lilo με τον Παναγιώτη