Η άθλια εικόνα με εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας όπως ο Ερντογάν και ο Αλίεφ να πρωταγωνιστούν σε μία υποτιθέμενη ευρωπαΐκή σύνοδο, ήταν η ταφόπλακα της ίδιας της Ευρώπης.
Δεν θα μείνουμε στις επιμέρους θλιβερές εικόνες, με τον Εμμάνουελ Μακρόν να «ξεσκονίζει» από πάνω μέχρι κάτω τον Ερντογάν, τον Αρμένιο πρωθυπουργό Πασινιάν να «σέρνεται» για να μιλήσει με τον Ερντογάν και τον Αλίεφ, την ώρα που αυτοί σφάζουν τον λαό του κλπ.
Θα προσεγγίσουμε την άθλια εικόνα με απόλυτα θεσμικό τρόπο. Η Τουρκία έχει προβεί σε εισβολή κατά της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας, που ταυτίζεται με την ευρωπαΐκή κυριαρχία. Έχει υπογράψει ένα παράνομο μνημόνιο με μία παράνομη κυβέρνηση, αυτή της Λιβύης, η οποία στρέφεται κατά των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, άρα κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ευρώπης. Η Τουρκία πραγματοποιεί εισβολή στην εθνική κυριαρχία της Ελλάδας με πτητικά μέσα, άρα εισβάλει σε ευρωπαϊκό έδαφος με στρατιωτικά επανδρωμένα και μη αεροσκάφη.
Τέλος, η Τουρκία απειλεί με εισβολή σε ελληνικό νησί, άρα σε ευρωπαϊκό έδαφος, έχοντας την απόλυτη στήριξη του Αζερμπαϊτζάν. Τι θα έπρεπε να κάνει η Ευρωπαΐκή Ένωση έπειτα από όλα αυτά, βάσει των δεσμευτικών συνθηκών που διέπουν τη λειτουργία της;
Η δράση της Τουρκίας λοιπόν έχει ήδη ενεργοποιήσει το άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ, περί «επικείμενης απειλής», γεγονός που θα έπρεπε να έχει οδηγήσει αυτόματα στην ενεργοποίηση του άρθρου 42 παράγραφος 7 της ΕΕ. Το άρθρο που επιβάλλει την συλλογική άμυνα και την ένοπλη συνδρομή όλων των χωρών σε περίπτωση που ένα κράτος – μέλος απειλείται.
Παράλληλα, βάση της ενεργοποίησης του άρθρου 42, θα έπρεπε ήδη να έχουν επιβληθεί στην Τουρκία σκληρές κυρώσεις, σκληρότερες ακόμα και από αυτές που έχουν επιβληθεί στην Ρωσία, διότι η Ελλάδα αλλά και η Κύπρος είναι μέλη της ΕΕ και μάλιστα του σκληρού πυρήνα αυτής, της Ευρωζώνης.
Κάθε συζήτηση λοιπόν της Ευρώπης με τον Ερντογάν και τον Αλίεφ, θα έπρεπε να γίνεται αφού έχουν αναπτυχθεί ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις σε όλο το μήκος των συνόρων τα οποία απειλούνται από την Τουρκία, μιλάμε φυσικά για τα ελληνοτουρκικά σύνορα και τα σύνορα της Κύπρου. Παράλληλα, θα έπρεπε να έχουν επιβληθεί θηριώδεις κυρώσεις με πρώτη την απαγόρευση κάθε οικονομικής συναλλαγής με την Τουρκία. Την απαγόρευση πτήσεων των τουρκικών αερογραμμών πάνω από Ευρωπαϊκό εναέριο χώρο, το συνολικό εμπάργκο σε όλα τα τούρκικα προϊόντα, αλλά και όλα τα προϊόντα που κατασκευάζονται στην Τουρκία ακόμα κι αν προέρχονται από ευρωπαϊκές βιομηχανίες.
Περιττεύει να αναφερθούμε στο θέμα του δουλεμπορίου, που η Τουρκία όχι μόνο δεν τηρεί την υπογραφή της απέναντι στην ΕΕ, αλλά συνεχίζει να εισπράττει δισεκατομμύρια την ώρα που στέλνει αφειδώς πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα, δηλαδή την Ευρώπη. Μετά τα χθεσινά η Τουρκία θα έπρεπε να λογοδοτεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, καθώς με την εγκληματική της δράση έχει δολοφονήσει χιλιάδες ανθρώπους.
Αυτά θα έπρεπε να έχουν συμβεί εάν η Ευρώπη τηρούσε την διεθνή νομιμότητα και το καταστατικό που ορίζει την λειτουργία της.
Αντί αυτού, είδαμε μία Ευρώπη να καλεί τους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας, Ερντογάν και Αλίεφ, ως ισότιμους ηγέτες και να τους επιτρέπει να εξεμούν τις απειλές τους κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η Ευρώπη παρανομεί, η Ευρώπη παραβιάζει το ίδιο το καταστατικό της, η Ευρώπη παραβιάζει το ίδιο το ευρωπαϊκό δίκιο και μάλιστα το πρωτογενές, η Ευρώπη καταστρέφεται.
Η Ευρώπη καταστρέφεται διότι οι ηγέτες της είναι απόλυτα διεφθαρμένοι από το τουρκικό μαύρο χρήμα και το μαύρο χρήμα του Αζερμπαϊτζάν. Αυτός είναι και ο λόγος που οι ευρωπαίοι ηγέτες και η ηγεσία της Κομισιόν παραβιάζει το νόμο. Μόνο ένας διεφθαρμένος συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο, όπως άλλωστε έχει αποδειχθεί από το τεράστιο σκάνδαλο με τα τρία δις που έδωσε το Αζερμπαϊτζάν σε δυτικούς πολιτικούς για να κρύβουν τα εγκλήματα του.