Μέχρι πρόσφατα, η Rue de Rivoli, ένας μεγάλος δρόμος που διασχίζει το κέντρο του Παρισιού, ήταν γεμάτη με αυτοκίνητα. Όταν όμως η πανδημία ανάγκασε την άνοιξη, την πόλη να κλείσει, το μεγαλύτερο κομμάτι του δρόμου παραδόθηκε σε πεζούς και ποδηλάτες. Κάποιες μέρες, οι ποδηλάτες που χρησιμοποιούν το δρόμο φτάνουν τους 20.000. Αλλά καθώς πλησιάζει το τέλος της πανδημίας, η αλλαγή προγραμματίζεται να γίνει μόνιμη.
Η Rue de Rivoli είναι ένας από τους δρόμους που επανασχεδιάστηκε το 2020. «Από το τέλος του πρώτου lockdown τον Μάιο, πολλές νέες υποδομές ποδηλάτων δημιουργήθηκαν σε χρόνο ρεκόρ». Προστέθηκαν περισσότερα από 45 χιλιόμετρα νέων λωρίδων ποδηλάτου και περισσότερα από 90 μίλια στις γειτονιές του Παρισιού
Ο μετασχηματισμός αυτός έχει ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Η Anne Hidalgo, η επανεκλεγείσα δήμαρχος του Παρισιού, κινείται επιθετικά για να διευκολύνει το περπάτημα και το ποδήλατο στην πόλη, για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και την μείωση του αποτυπώματος άνθρακα. Το 2017, έκλεισε ένας αυτοκινητόδρομος δίπλα στον ποταμό Σηκουάνα, μετατρέποντάς τον σε πάρκο και πεζόδρομο. Το 2018, η πόλη μετέτρεψε μια λωρίδα της Rue de Rivoli σε αμφίδρομη λωρίδα ποδηλάτου. Μέχρι το 2019, καθώς είχαν προστεθεί άλλες λωρίδες ποδηλάτων σε όλη την πόλη, η κυκλοφορία ποδηλάτων σχεδόν διπλασιάστηκε. Σχεδιάστηκαν περισσότερες επεκτάσεις. Αλλά όταν το COVID μείωσε τη χρήση ΜΜΜ κατά 85%, η ταχύτητα δημιουργίας ειδικών διαδρομών πεζών και ποδηλατών αυξήθηκε κατά πολύ. Οι ποδηλατικές λωρίδες (που ονομάζονται “coronapistes” ή corona lane) προστέθηκαν αμέσως δίπλα στις γραμμές του μετρό χρησιμοποιώντας προσωρινά εμπόδια. Η πόλη δημιούργησε επίσης «δρόμους για σχολεία» που κλείνουν την κυκλοφορία στις διαδρομές προς τα σχολεία και χρησιμοποίησαν μερικές θέσεις στάθμευσης για να δημιουργήσουν περισσότερο χώρο για τα καθίσματα των καφέ.
Άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο έκαναν παρόμοιες αλλαγές λόγω της πανδημίας. Μία βάση δεδομένων παρακολούθησης απαντήσεων COVID παραθέτει περισσότερες από 1.400 ενέργειες που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής. Το Μιλάνο διεύρυνε τα πεζοδρόμια, μείωσε το όριο ταχύτητας και πρόσθεσε 35 χιλιόμετρα νέων λωρίδων ποδηλάτου, με πρόγραμμα σύντομα να προσθέσει άλλα 50 χιλιόμετρα για να καλύψει το κενό καθώς λιγότερα άτομα χρησιμοποιούν τρένα και λεωφορεία. Κανονικά, δεδομένου του αργού ρυθμού της γραφειοκρατίας, θα χρειαστούν χρόνια για να γίνει αυτός ο μετασχηματισμός εκτός επειγουσών διατάξεων λόγω covid. Η Μπογκοτά, στην Κολομβία, πρόσθεσε σχεδόν 110 χιλιόμετρα νέων λωρίδων ποδηλάτων. Άλλες πόλεις, από το Βερολίνο έως το Ώκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, πρόσθεσαν ποδηλατοδρόμους. Στις Η.Π.Α., αρκετές πόλεις, όπως η Μινεάπολη και το Σαν Φρανσίσκο, έκλεισαν προσωρινά δρόμους για να διευκολύνουν τους ανθρώπους να ασκούνται έξω κρατώντας τις αποστάσεις. Το Όκλαντ δημιούργησε περισσότερα από 30 χιλιόμετρα «δρόμων αργής κυκλοφορίας» που είναι αποκλεισμένα από την κυκλοφορία οχημάτων ενώ πολλές άλλες πόλεις, επέτρεψαν στα εστιατόρια να χρησιμοποιήσουν χώρους στάθμευσης. Τον Μάιο, το Σιάτλ αφού, μετέτρεψε 30 χιλιόμετρα σε δρόμους χωρίς αυτοκίνητο λόγω του COVID, ανακοίνωσε ότι οι αλλαγές αυτές θα είναι τελικά μόνιμες.
Είναι μια ευκαιρία μετάβασης σε πιο υγιείς πόλεις, λέει ο Kevin Krizek, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Boulder και ένας από τους συγγραφείς μιας εργασίας για τα πειράματα στο δρόμο κατά τη διάρκεια του COVID. «Υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τις πόλεις να συνειδητοποιήσουν το πλεόνασμα του χώρου που αφιερώνεται στις υποδομές των αυτοκινήτων», αναφέρει. «Σχεδόν το 30% της μέσης πόλης είναι αφιερωμένο στους δρόμους και το μεγαλύτερο μέρος αυτού του δρόμου επικεντρώνεται στα αυτοκίνητα. Έτσι, καθώς προσπαθούμε να ανακαλύψουμε εκ νέου τα μοτίβα κινητικότητας ώστε να είμαστε λίγο λιγότερο επικεντρωμένοι στο αυτοκίνητο, είναι πραγματικά μια χρυσή ευκαιρία να επανασχεδιάσουμε. “
Στο Παρίσι, οι νέες λωρίδες ποδηλάτων και οι «σχολικοί δρόμοι» αποτελούν μέρος ενός οράματος για την «πόλη των 15 λεπτών» Πρόκειται για ένα ρεύματα αστικού σχεδιασμού που καθιστά δυνατή τη βόλτα ή την μετάβαση με το ποδήλατο στην εργασία, στο σχολείο ή σε οποιεσδήποτε καθημερινή ανάγκη σε 15 λεπτά ή λιγότερο. Κατά κάποιο τρόπο, ως μια μικρή πόλη που χτίστηκε πριν από την ανακάλυψη του αυτοκινήτου, το κέντρο του Παρισιού είναι ήδη μια πόλη 15 λεπτών. Ωστόσο, οι νέες λωρίδες ποδηλάτου είναι ζωτικής σημασίας για να λειτουργήσουν με αυτόν τον τρόπο για όλους, καθώς παλιότερα, μόνο μια μειονότητα ανθρώπων ήταν πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν και να οδηγήσουν ανάμεσα στα αυτοκινητα στο παρελθόν. Οι νέες υποδομές δημιουργούν «ασφάλεια και συνέχεια στο να προτρέψουμε τους ανθρώπους να βγουν από το αυτοκίνητό τους ή από το λεωφορείο για να δοκιμάσουν το ποδήλατο», λέει ο Stein van Oosteren, εκπρόσωπος της Collectif Vélo Île-de-France, ΜΚΟ για την υπεράσπιση των ποδηλάτων. “Ο κίνδυνος εμποδίζει τους ανθρώπους να επιλέγουν το ποδήλατο όταν πρέπει να μοιράζονται το δρόμο με τα αυτοκίνητα, αφού τους δημιουργεί φόβο και τους αποθαρρύνει.” αναφέρει.
Δεν είναι σαφές πόσες πόλεις που έκαναν προσωρινές αλλαγές κατά τη διάρκεια της πανδημίας θα τις κάνουν μόνιμες. Χρειάζεται μόνο πολιτική βούληση, λέει ο Mike Lydon, στέλεχος της εταιρείας «Street Plans» “Δεν υπάρχει τίποτα που να τους εμποδίζει να κάνουν μεγάλες δικτυακές και συστηματικές αλλαγές”, λέει. «Απαιτεί τη δυνατότητα να δεσμευτούν απλώς. Νομίζω ότι οι δήμαρχοι πρέπει να εξετάσουν κρυμένη ζήτηση για τέτοιου είδους αλλαγές στη χρήση των δρόμων μας. Πολλές φορές, οι πολιτικοί πιστεύουν ότι είναι μια μικρή ομάδα υποστηρικτών που ζητούν τέτοιου είδους αλλαγές, αλλά στην πραγματικότητα, υπάρχει τεράστια λανθάνουσα ζήτηση στις πόλεις για την επαναχρησιμοποίηση των δρόμων και των δημόσιων χώρων μας ναι είναι πιο προσβάσιμοι και πιο ασφαλείς. Αυτή η πανδημία έχει πραγματικά αναδείξει ότι υπάρχουν άνθρωποι από όλες τις γωνιές που το κατανοούν και επωφελούνται από αυτό και δεν θα ήθελαν να δουν αυτές τις αλλαγές να επανέρχονται στην αρχική εικόνα. “
ΠΗΓΗ: https://www.fastcompany.com/