Tο έδαφος-υποδοχέας της τουρκικής προπαγάνδας στη Θράκη έχει ήδη γονιμοποιηθεί και αποδίδει καρπούς παραπληροφόρησης από πενταετίας με τη βοήθεια του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, των ψευτομουφτήδων Ξάνθης-Κομοτηνής, του εθνικιστικού κόμματος DEB-ΚΙΕΦ (Κόμματος Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας της μουσουλμανικής μειονότητας, που ίδρυσε ο Αχμέτ Σαδίκ και αυτοαποκαλείται «τουρκικό»), των τουρκόφρονων ντόπιων μειονοτικών («Γκιουντέμ» - «Μιλλέτ») και ξένων ΜΜΕ.
Των Μέσων που - άμεσα ή έμμεσα - απεργάζονται περιοδικά την τουρκοποίηση της Θράκης σε ένα κρεσέντο χειραγώγησης και παραπληροφόρησης της μουσουλμανικής μειονότητας κατά της Ελλάδας (βλ. αμφιλεγόμενα «ρεπορτάζ» του καταριανού Al Jazeera για Πομάκους, Ρομά, μουφτείες/ιεροδιδασκάλους κλπ, πανομοιότυπα εκείνων του TRT [Τουρκικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης], εφημερίδα Daily Sabah και τουρκικό πρακτορείο Anadolu σε προπαγανδιστικά άρθρα και «ρεπορτάζ» του Απριλίου του 2020 και του Αυγούστου του '24. «Ρεπορτάζ» στημένα με θέμα το «κλείσιμο μειονοτικών σχολείων σε Ξάνθη-Κομοτηνή», τη «συστηματική παραβίαση των εκπαιδευτικών δικαιωμάτων της «τουρκικής» μειονότητας κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης, την άρνηση του ΥΠΕΠΘ στη δίγλωσση εκπαίδευση μειονοτικών Νηπιαγωγείων και τον διορισμό Τούρκων δασκάλων [αποφοίτων τουρκικών πανεπιστημίων] σε σχολεία της περιοχής).
Οι μηχανισμοί, τα «πλοκάμια» της τουρκικής προπαγάνδας στην ακριτική κοιτίδα του Ελληνισμού (που φυλάσσει Θερμοπύλες στην ΒΑ μεθόριο με την Τουρκία), καλά κρατούν από δεκαετίες (δεκαετία '90 και εντεύθεν) μετά την ίδρυση της TİKA (Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı Başkanlığı...») απ' το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών (1992).
Το παράξενο είναι ότι η εν λόγω Τουρκική Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού της Τουρκίας είναι ενταγμένη σήμερα στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της. Γεγονός που δεν αποκλείει τη συμμετοχή της το 2022 στο τουριστικό brand της καμπάνιας «Turkaegean» (de facto προοίμιο των «ήρεμων νερών» και πρόκληση αμφισβήτησης - μια από τις πολλές -της ελληνικότητας του Αιγαίου από την Τουρκία, με... «τροφοδότη λογαριασμό» την τουρκική προπαγάνδα.
Το 1995 όμως η TİKA λειτουργούσε αποκλειστικά για λογαριασμό του υπουργείου Εξωτερικών της γείτονος εξ Ανατολών μας, στο πλαίσιο προώθησης του τουρκικού τόξου στη βαλκανική χερσόνησο. Πράγμα που εξηγεί τον διακρατικό χαρακτήρα της.
Χαρακτήρα που διαμορφώθηκε από τον εμφύλιο πόλεμο στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη (1992-1995), όταν η Άγκυρα είχε στείλει στρατιωτική βοήθεια στους μουσουλμάνους (η οποία κρατήθηκε μυστική αρχικά), σε συνεργασία με άλλες μουσουλμανικές χώρες (Ιράν κλπ).
Ήταν η περίοδος που η Τουρκία - εκμεταλλευόμενη (για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια) την απουσία ξεκάθαρης ευρωπαϊκής πολιτικής για τα Δυτικά Βαλκάνια - πέτυχε να ενισχύσει την παρουσία της στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς σε πολιτικοστρατιωτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, με τη βοήθεια της προπαγάνδας των μυστικών υπηρεσιών της (MIT), των τουρκόφωνων ΜΚΟ και της TİKA (η οποία έχει εξαπλωθεί σε 56 χώρες τουλάχιστον).
Ενδεικτικό της τουρκικής επιρροής έκτοτε επί των πληθυσμών αυτών, είναι το γεγονός ότι - μετά την νίκη του AKP στις προεδρικές εκλογές του Μαρτίου του '14 στην Τουρκία - ο νικητής Ταγίπ Ερντογάν είχε ευχαριστήσει ονομαστικά ως «αδελφούς» τους μουσουλμάνους της Βοσνίας, της τότε «πΓΔΜ» (σημερινής Βόρειας Μακεδονίας) και του Κοσόβου για τη βοήθειά τους στην εκλογική του επικράτηση.
Βασικός στόχος της Άγκυρας ήταν φυσικά από τότε η απήχηση της τουρκικής προπαγάνδας στο τουρκόφωνο βαλκανικό τόξο και, προπάντων, στον ευαίσθητο χώρο της Θράκης η οποία έχει διαχρονικά μεγάλη σημασία για την Τουρκία. Σημασία γεωστρατηγική και γεωοικονομική, γιατί εντάσσεται στους σχεδιασμούς της που τροχοδρομούν στις ράγες του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Δόγματος αναθεωρητικού, το οποίο εποφθαλμιά τη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο. Εφαλτήριο επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας με σκοπό να προωθήσει τη διαστρεβλωμένη (τουρκική) πραγματικότητα, η οποία - στην περίπτωση της Θράκης - έχει άξονα το μοτίβο περί καταπίεσης τής εκεί διαβιούσας μουσουλμανικής μειονότητας.
Μοτίβο το οποίο επαναλαμβάνεται, δυστυχώς, και έχει αποκτήσει διαχρονικά χαρακτηριστικά λόγω αδιαφορίας των ελληνικών κυβερνήσεων να το αντιμετωπίσουν ή υποτίμησης εκ μέρους τους των εθνικών επιπτώσεων της παραπληροφόρησης και του ψεύδους που εκπέμπουν σε βάρος της Ελλάδας οι «πράκτορες» της Τουρκίας στη Θράκη.
Οι άνθρωποι που «αλωνίζουν» αθέατοι εκεί και στα Δωδεκάνησα, προκειμένου να υλοποιήσουν το αίτημα της Άγκυρας για αναγνώριση «τουρκικής» μειονότητας στην Ελλάδα. Αίτημα που ψάχνει να βρει «συμμάχους» εντός και εκτός των συνόρων μας.
Ψάχνει συμμάχους «αθόρυβα» στα Βαλκάνια, τους Μεγάλους του ΝΑΤΟ και τις τουρκόφωνες χώρες του Οργανισμoύ Ισλαμικής Διάσκεψης: ΟΙΔ//OIC (ο οποίος έχει δεχθεί και αναγνωρίσει, σημειωτέον, από το 1979 το ψευδοκράτος των Κατεχομένων της Κύπρου ως «Κράτος Παρατηρητή»), καθώς η Θράκη - όπως προείπα - έχει στρατηγική αξία για την Τουρκία και ο έλεγχός της σημαίνει έλεγχο της Χερσονήσου του Αίμου και του Εύξεινου Πόντου (της Μαύρης Θάλασσας).
Υπό το πνεύμα αυτό, ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν μιλάει ανοιχτά μπροστά στον Έλληνα πρωθυπουργό για «Τούρκους» της Θράκης, ακόμα και σε κοινές δηλώσεις μαζί του, με χαρακτηριστικότερη αναφορά αυτήν που έκανε την ημέρα υπογραφής της Διακήρυξης των Αθηνών (Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας) στις 7 Δεκεμβρίου του '23, χαροποιώντας ιδιαίτερα το Τουρκικό Προξενείο.
Το Τουρκικό Γενικό Προξενείο Κομοτηνής, το οποίο συνεχίζει απτόητο να κινείται ανθελληνικά διαχρονικά παρεμβαίνοντας (ως «Δούρειος Ίππος» της Τουρκίας) σε ζητήματα της θρησκευτικής (και όχι εθνικής) μειονότητας Θράκης με όπλα την εργαλειοποίηση τουρκόψυχων μουσουλμάνων πολιτών// αυτοδιοικητικών και την προπαγάνδα.
Την προπαγάνδα για την μειονότητα της «Δυτικής Θράκης», άλλωστε, την έχουν εντάξει οι Τούρκοι σε ένα ευρύτερο πλαίσιο επίλυσης (μέσω διαπραγματεύσεων) των Ελληνοτουρκικών διαφορών.
Μόνο που, εθισμένοι καθώς είναι στη διαστρέβλωση της αλήθειας, διεκδικούν και τα... κεκτημένα ακόμα που έχουν διασφαλίσει απ' την Ελληνική Πολιτεία οι μουσουλμάνοι μειονοτικοί ως Έλληνες πολίτες: την ισονομία, την ισοπολιτεία, την αναβαθμισμένη εκπαίδευση και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους στη Θράκη (παρά την τουρκική προπαγάνδα περί καταπάτησης των δικαιωμάτων τους).
Αγαθά που δεν απολαμβάνουν εξ ίσου οι ομογενείς μας της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Τουρκία (δεν υπάρχει αμοιβαιότητα). Γι' αυτό και βαίνουν συρρικνούμενοι στα όρια εξαφάνισης (μετά τα Σεπτεμβριανά του '55 και την απέλαση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1964-'65, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης), σε αντίθεση με τους μουσουλμάνους μειονοτικούς της Θράκης οι οποίοι αυξάνονται και πληθύνονται....Κρινιώ Καλογερίδου