Μετά την υπερψήφιση της μεταβίβασης των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο, οι υπηρεσίες ύδρευσης έχουν ιδιωτικοποιηθεί κατά παράβαση του Συντάγματος, παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου.
Ο έλεγχος των υπηρεσιών που μεταβιβάστηκαν στην ολότητά τους στο Υπερταμείο περνάει σε έναν φορέα που δεν είναι δημόσιος, σύμφωνα με τις ιδρυτικές του διατάξεις (1).
Οι ελληνικές κυβερνήσεις παύουν να έχουν τον έλεγχο της διαχείρισης των υπηρεσιών αυτών και αυτός περνάει στο Εποπτικό Συμβούλιο του Υπερταμείου που ελέγχεται στην πράξη από τους δανειστές (2).
Οι δύο εταιρίες παύουν να έχουν ως σκοπό αυτόν που ορίζει το καταστατικό τους, δηλαδή την ύδρευση και την αποχέτευση Αθήνας και Θεσσαλονίκης και εργαλειοποιούνται προκειμένου να εξυπηρετήσουν ξένο προς τον ρόλο τους σκοπό, εκείνον του Υπερταμείου (3).
Η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη εγκρίνει την πώληση του 11% της ΕΥΔΑΠ και του 23% της ΕΥΑΘ με αποτέλεσμα να παραχωρήσει σε ιδιώτες επιπλέον θέσεις στο Δ.Σ. των εταιριών που σε συνδυασμό με μια «φιλική» προς τα συμφέροντά τους διοίκηση δύνανται να επιβάλλουν πλήρως την ατζέντα τους παρά την κατοχή μειοψηφικού ποσοστού (4).
Γι’ αυτό τον λόγο ανακοινώνουμε σήμερα πως η πρωτοβουλία μας σε συνεργασία με άλλους ενδιαφερόμενους φορείς προχωρά σύμφωνα προς όσα ορίζει ο Νόμος στις απαραίτητες νομικές κινήσεις προκειμένου να ακυρωθεί η ένταξη των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο.
Παράλληλα με την νομική διαδικασία, συνεχίζουμε την εκστρατεία ενημέρωσης κατά της ιδιωτικοποίησης προκειμένου οι συμπολίτες μας να παραμένουν συνεχώς ενήμεροι για τις καταστροφικές συνέπειές της (5).
Τέλος, με δεδομένη την ουδετερότητα που θα πρέπει σύμφωνα με τη συνθήκη της Λισαβόνας να επιδεικνύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ως μέλος των θεσμών) σε σχέση με την δημόσια ή ιδιωτική διαχείριση των υπηρεσιών ύδρευσης, απαιτούμε την δημοσιοποίηση οποιασδήποτε σχετικής αλληλογραφίας και των πρακτικών των συζητήσεων μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και θεσμών για το θέμα της μεταβίβασης των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο (6).
Υπενθυμίζουμε ότι τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι Έλληνες πολίτες έχουν επανειλημμένα εκφραστεί με επίσημο τρόπο και τίθενται στην συντριπτική τους πλειοψηφία κατά της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης. (7) Δεν νοείται διακυβέρνηση με βάση το Κράτος Δικαίου που δεν σέβεται αποφάσεις Ανώτατου Δικαστηρίου χώρας και δεν νοείται δημοκρατικό καθεστώς που αγνοεί επιδεικτικά τη βούληση των πολιτών.
Δηλώστε συμμετοχή για να υποστηρίξετε τον αγώνα εδώ.
SAVE GREEK WATER
(1) Οι δύο εταιρίες ιδιωτικοποιούνται κατά παράβαση του Συντάγματος όπως κρίθηκε και δια της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ 1906/2014 για την ΕΥΔΑΠ καθώς όλα τους τα στοιχεία αλλά και οι θυγατρικές τους μεταβιβάζονται στο Υπερ-ταμείο που όπως αναφέρεται στο άρθρο 184 παρ.4 Ν.4389/2016 «δεν ανήκει στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός εκάστοτε ορίζεται».
(2) Η διαχείριση και η διοίκηση των δύο εταιριών περνάνε, στην πράξη, στον έλεγχο των δανειστών, με δεδομένα: α) ότι το εποπτικό συμβούλιο του Υπερ-ταμείου αποτελείται από 5 μέλη δύο εκ των οποίων ορίζονται από τους δανειστές (με την σύμφωνη γνώμη του Υπουργού Οικονομικών) και τρία από την ελληνική κυβέρνηση (με την σύμφωνη γνώμη των δανειστών) και β) ότι μεταξύ δανειζόμενου Ελληνικού Κράτους και δανειστών δεν υπάρχει ισότιμη σχέση καθώς οι δεύτεροι μπορούν, όπως επανειλημμένα έχει αποδειχθεί, να επιβάλλουν όσα θέλουν. Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι το Διοικητικό Συμβούλιο που ορίζεται από το Εποπτικό σύμφωνα με το άρθρο 192 Ν.4389/2016 παρ. 2α «αναλαμβάνει συμβατικές υποχρεώσεις για λογαριασμό της Εταιρείας, συμπεριλαμβανομένης της ανάθεσης συμβάσεων για την προμήθεια αγαθών και υπηρεσιών» ενώ σύμφωνα με το άρθρο 194 παρ. 8 «Οι συνεδριάσεις του Εποπτικού Συμβουλίου και του Διοικητικού Συμβουλίου, καθώς και το σχετικό υλικό και τα πρακτικά των συνεδριάσεων, είναι εμπιστευτικές» παρά το ότι αφορούν την διαχείριση δημόσιας περιουσίας. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 202 παρ. 2 «προκειμένου να προβούν σε ιδιωτικοποίηση περιουσιακών τους στοιχείων, η Εταιρεία και οι άμεσες θυγατρικές της (εξαιρουμένων των ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ) δύναται να προβαίνουν ενδεικτικά στην πώλησή τους, τη μεταβίβαση οποιωνδήποτε εμπράγματων ή ενοχικών δικαιωμάτων επί αυτών ή την εισφορά των τελευταίων σε ανώνυμες εταιρείες (Α.Ε.) ή ιδιωτικές κεφαλαιουχικές εταιρείες (Ι.Κ.Ε.) και στη συνεπακόλουθη πώληση των σχετικών μετοχών σε τρίτους». Τέλος, στην παρ. 3 του ίδιου άρθρου τονίζεται ότι «η Εταιρεία και οι άμεσες θυγατρικές της (εξαιρουμένων των ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ) δύναται επιπλέον να προβαίνουν στη μίσθωση των περιουσιακών στοιχείων, την παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης ή αξιοποίησής τους, την ανάθεση της διαχείρισής τους, τη σύσταση επί αυτών οποιουδήποτε πραγματικού η προσωπικού δικαιώματος, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων οριζόντιας ιδιοκτησίας και επικαρπίας επί δικαιωμάτων οποιασδήποτε φύσης».
(3) Οι δύο εταιρίες παύουν να αποτελούν υπηρεσίες κοινής ωφελείας με αντικείμενο την απρόσκοπτη και ποιοτική παροχή υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στους πολίτες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και καθίστανται απλώς «αξίες» στο χαρτοφυλάκιο της ΕΔΗΣ (μιας εκ των θυγατρικών του Υπερταμείου) με μοναδικό στόχο να εξυπηρετήσουν, αφού έτσι μόνο προβλέπεται στον Νόμο, τον «ειδικό σκοπό» του Υπερ-ταμείου: κατ’ αρ. 185 παρ.1, Ν.4389/2016: «Η Εταιρία διαχειρίζεται και αξιοποιεί τα περιουσιακά της στοιχεία προκειμένου να: α) συνεισφέρει πόρους για την υλοποίηση της επενδυτικής πολιτικής της χώρας και για την πραγματοποίηση επενδύσεων που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και β) συμβάλλει στην απομείωση των οικονομικών υποχρεώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας σύμφωνα με τον Νόμο 4336/2015 (Α’ 94).
(4) Απόφαση αριθμ. 33 Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΦΕΚ 1472Β/2016)
(5) Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν υπάρξει τουλάχιστον 180 περιπτώσεις επαναδημοτικοποίησης υπηρεσιών ύδρευσης σε 35 χώρες, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων υψηλού προφίλ στην Ευρώπη τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Ασία και την Αφρική.
(6) Η συμφωνία δανειστών και κυβέρνησης να συμπεριλάβουν τις ΕΥΔΑΠ Α.Ε. και ΕΥΑΘ Α.Ε. στο νέο Υπερ-ταμείο αποτελεί και από τα δύο μέρη σκανδαλώδη παραβίαση της δημοκρατικά εκφρασμένης βούλησης των πολιτών όπως αυτή καταγράφηκε τόσο στο δημοψήφισμα για τη μη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ της 18ης Μαΐου του 2014 (όπου 98,03% των Θεσσαλονικέων τάχθηκαν κατά της ιδιωτικοποίησης), όσο και στην επιτυχία της Πρωτοβουλίας Ευρωπαίων Πολιτών Right2water στην χώρα μας και πανευρωπαϊκά, με αιτήματα την κατοχύρωση από πλευράς Ε.Ε. του ανθρωπίνου δικαιώματος σε νερό και υγιεινή καθώς και τη μη περαιτέρω εμπορευματοποίηση του νερού, κατά την διάρκεια της οποίας οι επίσημες υπογραφές υποστήριξης από πλευράς Ελλήνων πολιτών ξεπέρασαν τις 32.000 (έναντι 17.000 απαιτουμένων) ενώ στην Ευρώπη συνολικά συνυπέγραψαν άνω του 1.800.00 έναντι 1.000.000 απαιτουμένων.
(7) Σύμφωνα με τον κανονισμό EC1049/2001 (30 Μαΐου 2001) σχετικά με την πρόσβαση των πολιτών σε έγγραφα του Ευρωκοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και το άρθρο 255(2) της Ευρωπαϊκής Συνθήκης και σε συνδυασμό με το άρθρο 345 της ΣΛΕΕ και το άρθρο 171 της Οδηγίας 2006/123/EC σχετικά με υπηρεσίες εσωτερικής αγοράς που υπαγορεύει στην Ευρωπαϊκή επιτροπή «ουδετερότητα» σε θέματα δημόσιας ή ιδιωτικής διαχείρισης των υδάτινων πόρων.