Ο συγκεκριμένος έγραψε χρυσές σελίδες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ όπως και ο Μεσίνα αλλά πλέον δε μπορούν.
Έκανε εγκλήματα ο Ομπράντοβιτς στο Παρίσι, γενικά δεν έχει καταφέρει με την Παρτιζάν να δικαιώσει τις προσδοκίες.
Καλό θα ήταν ο Ζοτς και ο Έτορε να κρεμάσουν τα προπονητικά τους playbooks και να αφήσουν χώρο σε ανθρώπους που θα πάνε μπροστά το μπάσκετ.
Γιατί πλέον όσο και να μην αρέσει σε αρκετούς (ιδίως σε κάτι τύπους που λέγανε τον Λεσορ παίκτη Γιούροκαπ και έχουν ακόμα πρόσβαση σε blogs σε μεγάλα σάιτ) το μπάσκετ πηγαίνει περισσότερο σε αθλητικούς παίκτες, σε γρήγορο ρυθμό και σε φουλ επιθετικό τέμπο.
Ο Σπλίτερ ας πούμε έχει φοβερά δείγματα και έχει κάνει θαύματα με την Παρί και ένα ρόστερ πολύ άπειρο και άγουρο.
Τέτοιες ομάδες πλέον θα εξυπηρετεί η Ευρωλίγκα σιγά σιγά, αφού καλώς ή κακώς εκτός από τους πάντα ρομαντικούς Λιθουανούς ή Σέρβους, σκοπεύουν οι υπόλοιποι να βρουν μια ευκαιρία στο ΝΒΑ, το οποίο ναι, είναι μεγαλύτερο στα πάντα χωρίς αυτό να σημαίνει πως το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει πεθάνει.
Αλλά το συμπέρασμα είναι πως καλό θα ήταν σε αυτό το επίπεδο προπονητικά τουλάχιστον να ανανεωθεί λίγο το καλούπι. Εξάλλου Ζοτς και Μεσίνα, ανέπτυξαν το άθλημα αλλά καιρός είναι να παραδώσουν τα σκήπτρα στις νέες γενιές.
@Ντεπορτίβο