ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ "ΤΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ" ΚΑΙ ΈΝΑ ΑΝΟΙΧΤΌ ΠΑΡΆΘΥΡΟ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ (ή γιατί ο Επιτάφιος των trickle down economics ΔΕΝ οδηγεί αυτόματα σε Ανάσταση)
Μέσα στους πρώτους τέσσερις μήνες του 21, τρία ήταν τα πολύ σημαντικά παγκόσμια γεγονότα, που η προσοχή μας εδώ, δεν τα πέρασε ούτε καν στα ψιλά. Κοιτάμε ως γνωστόν την Γιαδικιάρογλου:
-Ξεκίνησε η προεγγραφή για την διάθεση του ψηφιακού κρυπτονομίσματος του Facebook, το diem, έχοντας λάβει τις ευλογίες αποδοχής του Biden. Ως stable coin, λέει, δηλαδή ως απόλυτα συνδεδεμένου, προς το παρόν, με το κλασικό δολάριο αλλά έτοιμο ανά πάσα στιγμή να το αντικαταστήσει κυκλoφορόντας εξωτραπεζικά, στον ανταγωνισμό του με το e-γουαν και κάτι παλιότερα "αναρχικά", σαν το bitcoin, που ξωκείλανε στην Wallstreet και τώρα κάνουν Ράλι.
-Το δεύτερο ήταν η επίσημη προχθεσινή ανακήρυξη από τον Biden του τέλους της απόλυτης κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού και των trickle down economics. Αναμενόμενο από πολλούς από το 18, προφανές για περισσότερους (εκτός των εγχώριων ζαβών που μας κυβερνούν) μετά την αποτυχία διαχείρισης της πανδημίας στην Δύση και την θεαματική εγκατάλειψη όλων των σχετικών νεοφιλελε δογμάτων ως ανίκανων.
-Το τρίτο ήταν κάποιο Great Reset, όρος του WEF που υιοθετήθηκε στο Davos του 20, και που υποδηλώνει την αποδοχή του καπιταλισμού για το τέλος της ιστορίας της προηγούμενης παγκόσμιοποίησης και την έναρξη της επόμενης. Ελάχιστη θα έχει όμως σχέση με κάποιο ουσιαστικό και καθολικό Πράσινο Deal, όπως πίστεψαν πολλοί!
Ο λόγος : Δεν είναι δυνατή, ακόμα, η απόλυτη απανθρακοποίηση της ενέργειας με το πέρασμα στην εποχή του πρασίνου υδρογόνου. Θέμα φυσικής και τεχνολογίας, δεν αλλάζουν αυτά όσο και να το θέλουν πολιτικοί και τα παπαγαλάκια τους. Τελεία.
Το Global Reset αφορά την δημιουργία πολλών πόλων οικονομικής ισχύος βάζοντας σταδιακά τέλος και στην μονοκρατορία του δολαρίου, που ξεκίνησε το 71, αυτό που δεν μπορεί να δει ακόμα η Πετροβασίλη του εδώ Νεοφιλελευθερισταν. Και είναι ο κύριος λόγος της αποδοχής του τέλους του "τέλους της Ιστορίας", με το πρόσφατο ανάθεμα/κήρυξη τέλους του Biden στην νεοφιλελέ εποχή που ολοκληρώθηκε, με damage controls των πολιτικών Τραμπ, που απλώς επιτάχυνε το τέλος. Και ίσως και την σηματοδότηση του τέλους και του ατελούς ευρώ που θα ακολουθήσει το δολάριο, ανίκανο να το υποκαταστήσει, λόγω και κανόνων παραγωγής και διάθεσης τους, όπως τους επέβαλε το νεοφιλελέ Δόγμα, ιδιαίτερα το γερμανικής κοπής.
Όμως είναι, κατά την γνώμη μου, λάθος να πιστεύει κάποιος ότι μόνο με την απλή επανάληψη των ιδίων γνωστών Κεϋνσιανών πολιτικών, που δούλεψαν στην κρίση των δεκαετιών 30-40, θα έχουμε πάλι τα ίδια καλά αποτελέσματα! Έχει και άλλες φάσεις το ματς, που δεν τελείωσε ακόμη για να πούμε "επιτέλους Ανάσταση"!
Οι βίαιες κοινωνικές αλλαγές που προκλήθηκαν κατά την διάρκεια των lockdowns (στροφή στην τηλε-εργασία, την τηλε-εκπαίδευση, το τηλε-εμπόριο, την τηλ-γειτονιά των social media, την τηλ-διασκέδαση κλπ) μέσα σε λίγους μήνες, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα υποχωρήσουν στην προ Covid19 "κανονικότατα" μετά την εποχή των lockdowns! Το παράθυρο ευκαιριών Overtone που τους δόθηκε για να αναπτυχθούν ήταν τέτοιο που, δείχνει ότι θα παραμείνουν ως κυρίες μορφές οργάνωσης της εργασίας και όλων των άλλων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων και μετά! (δες σχετικά ΕΔΩ). Το επεσήμανε έγκαιρα ο Harrary στην έναρξη της κρίσης , αλλά του κόλλησαν και αυτού μια ταμπέλα και αγνοήθηκε .
Αυτό το νέο δεδομένο, συνδέεται πολύ και με την ανάδειξη και δύο τελείως ασύμβατων μεταξύ τους νέων τεχνολογιών:
-Της τεχνητής νοημοσύνης επί των big data, συνήθως αυθαίρετα συλλεγμένα από τεράστιες ΙΕΡΑΡΧΙΚΕΣ δομές τεχνολογικών κολοσσών, και
-Οι τεχνολογίες blockchain, που αναδύθηκαν αρχικά από τα κρυπτονομίσματα, αυτά που επινοήθηκαν για να αντέχουν σε οικονομικές κρίσεις το 09, και τώρα κατακτούν το ένα μετά το άλλο τα πεδία εφαρμογών μέσω της ΑΠOΚΕΝΤΡΩΣΗΣ - decentralization.
(ή σύνθεση αυτών των δύο, που είναι ακόμα ζητούμενο, ακυρώνει σε μεγάλο βαθμό τις αρνητικές συνέπειες της πρώτης ).
Αυτά τα δύο, μαζί με την ρομποτική και τις τηλεπικοινωνιες/internet of things και την ενεργειακή στήριξη στο φυσικό αέριο, ως μεταβατικό στρατηγικό καύσιμο, ορίζουν το τεχνολογικό πεδίο διαμόρφωσης των συνθηκών για όλες τις εξελίξεις στην μετά-νεοφιλελε εποχή.
Το πιο σοβαρό επίδικο από την εφαρμογή τους, η δημοκρατία!
Η κυριαρχία του πρώτης τεχνολογίας ανεξέλεγκτα, δημιουργεί ισχυρούς κινδύνους επικράτησης αυταρχικών πολιτικών και καθεστώτων, με πολύ πιθανή και την διεύρυνση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων, τοπικά και παγκόσμια, σε ακόμα πιο εξτρεμιστικά επίπεδα. Θετική η πρόσφατη προσπάθεια ρύθμισης αυτού του τεχνολογικού πεδίου από την ΕΕ, αλλά δεν αρκεί. Εύκολα μπορεί να αγνοηθεί λόγω της χωρίς σύνορα κυριαρχίας του ίντερνετ. Απαιτούνται παγκόσμιες ρυθμίσεις (όποιος έχει υπομονή και ενδιαφέρον, ας δει τι λέει σχετικά και ο καθηγητής Σηφάκης ).
Η δεύτερη τεχνολογία , η των blockchain, για να ανθίσει και να επικρατήσει καθολικά, προϋποθέτει την λειτουργία και ισχυρών τοπικών κοινωνιών και κινημάτων, που θα μπορούν να δρουν glocally μέσω και κάποιων, απροσδιόριστων ακόμα, μηχανισμών συντονισμού τους. Ίσως μέσω ισχυρών δομών κοινωνικής οικονομίας ή κάποιων άλλων, άγνωστων σε εμένα.
Συντονισμού τόσο μεταξύ τους όσο και με διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ, ο FAO, ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ, ο ΠΟΥ, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού, ο IMO κλπ. Που όμως και όλοι αυτοί, θα πρέπει να "μεταλλαχθουν" ριζικά, αποβάλλοντας τις πρακτικές και τα αποτυχημένα δόγματα της εποχής που έληξε, για να μπορούν να συμβάλουν στην επίλυση των κρίσιμων παγκόσμιων προβλημάτων ως συντονιστές και όχι ως ανεξέλεγκτα κέντρα λήψης αποφάσεων ερήμην όλων. Για προβλήματα όπως πχ η επισιτιστική ασφάλεια, η διαχείριση των πόρων του πλανήτη, η υγειονομική ασφάλεια έναντι νέων κρίσεων που είναι βέβαιο ότι θα έρθουν, η ενεργειακή μετάβαση σε πιο φιλικά στο περιβάλλον καύσιμα, η κλιματική αλλαγή, αλλά και η άμβλυνση των αντιθέσεων από το χάσμα πλούσιων και φτωχών περιοχών. Τα προβλήματα δηλαδή που δεν κατάφερε να λύση ο νεοφιλελευθερισμός, αποτυγχάνοντας τελείως.
Τα κράτη, ως συνήθως, και ανάλογα από την έκβαση της μάχης στο κοινωνικό και τεχνολογικό επίπεδο και στο εσωτερικό τους, θα συνταχθούν σε κάποιον από περισσότερους από δύο νέους γεωπολιτικους πόλους (σχετικό και το άρθρο ΕΔΩ, και ΕΔΩ ). Ο κάθε ένας, με διαφορετικό μείγμα επικράτησης των δύο νέων αρχιτεκτονικών οργάνωσης. Του ultra συγκεντρωτικού-αυταρχικού έναντι του αποκεντρωμένου και οιωνοί δημοκρατικού.
Ως εκ τουτων, η απόλυτη ήττα του νεοφιλελευθερισμού ως όρος επιβίωσης του πλανήτη, δεν οδηγεί αυτόματα και στο "τέλος του τέλους της Ιστοριας" που πρόβλεψε ο Φουκουγιαμα, όσο η Αριστερά δεν έχει ακόμα πρόταση παρέμβασης και σε αυτά τα τεκταινόμενα! Τόσο στα πιο πάνω όσο και στον "πόλεμο των ψηφιακών νομισμάτων", τον βασικό μηχανισμό δηλαδή που θα καθορίσει την νέα οικονομική γεωγραφία αλλά και τον ιμάντα χρονισμού των τοπικών κοινωνιών και των τοπικών η κλαδικών νομισμάτων τους, που θα τις χρηματοδοτουν, με το global γίγνεσθαι.
Φαντάζεσαι αυτός ο ιμάντας να είναι κάτι σαν το diem του Ζουκι, και το αυταρχικό ήδη Facebook ή κύρια πλατφόρμα εμπορίου του πλανήτη;;
Αλλά η Αριστερά δυστυχώς, πλην μεμονωμένων εξαιρέσεων, πάσχει σήμερα και από σοβαρή άγνοια και για την φύση της τρέχουσας κρίσης, που εμπεριέχει και το σπέρμα της επόμενης, αν κυριαρχήσουν πάλι οι ίδιοι που κέρδιζαν στις προηγούμενες δεκαετίες και επιβάλουν χωρίς αντίσταση και οργάνωση και τεχνολογίες και μέσα συναλλαγών κατά το δικό τους συμφέρον. Εξωθωντας έτσι τα πάντα σε ένα αυταρχικό κόσμο άνευ προηγουμένου!
Ο λόγος της έλλειψης της Αριστεράς , κατά την γνώμη μου:
Μία καθυστερημένη συνιστώσα της, όχι μόνο εδώ που κρατάει ομπρέλα για να μην βλέπει, ακόμα βάζει πλάτη για να στηριχθεί ο μεγάλος ένοχος της σημερινής κρίσης , που θα είναι και ο μεγάλος χαμένος της νέας παγκοσμιοποίησης που αναδεύεται, παρά την προσπάθεια που κάνουν τώρα για να εισάγουν δικά τους κρυπτονομίσματα. Οι Τράπεζες.
Και κρύβεται αυτή η, ας-την-πούμε-Αριστερά πίσω από ουτοπίες "πράσινης ανάπτυξης". Που αγνοούν όμως όλη την πιο πάνω νέα πραγματικότητα, για να δικαιολογηθεί, κάπως, εκείνο το "Αριστερό" μόνο με κλασσικές Κεϋνσιανες συνταγές. Η εγχώρια, ακόμα πιο άτολμη, να μην λέει να συμπεριλάβει ως κομβική μεταρρύθμιση την μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μειώσεις αποδοχών. Τα κλασικά Κεϋνσιανά των ακαδημαϊκών, δεν αρκούν! Είναι όπως λέμε στα μαθηματικά, μια αναγκαία αλλά όχι και ικανή συνθήκη!
Πράττειν άλογα ή λογικά;; Εσύ θα πείς.
Όπως και τι δεν καταλαβαίνεις.