Οι ερευνητές συγκέντρωσαν όλες τις προηγούμενες μελέτες και παρατηρήσεις που υπάρχουν στη βιβλιογραφία.
Το ανθρώπινο γέλιο είναι κοινό χαρακτηριστικό σε όλους μας, αλλά αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ένα μυστήριο κομμάτι της εξέλιξής μας. Είναι ξεκάθαρο στους εξελικτικούς ψυχολόγους ότι γελάμε ως μέρος του παιχνιδιού, δίνοντας στους άλλους με αυτό τον τρόπο το σήμα της συνεργασίας και της φιλικότητας. Όμως, πώς ακριβώς εξελίχθηκε το γέλιο; Είμαστε το μόνο είδος του πλανήτη που γελάμε; Σε καμία περίπτωση: Τώρα οι ερευνητές επιβεβαιώνουν ότι και τα ζώα γελούν.
Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Bioacoustics, η ανθρωπολόγος Sasha Winkler και ο καθηγητής επικοινωνίας του UCLA Greg Bryant αναλύουν τη μελέτη τους πάνω στο φαινόμενο του γέλιου σε όλο το ζωικό βασίλειο. Το ζευγάρι επιστημόνων ερεύνησε την υπάρχουσα βιβλιογραφία πάνω στη συμπεριφορά παιχνιδιού των ζώων, αναζητώντας αναφορές φωνητικών σημάτων παιχνιδιού – ή αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως γέλιο.
Βρήκαν τέτοια φωνητικά στοιχεία σε τουλάχιστον 65 είδη. Η λίστα περιλαμβάνει μια σειρά πρωτευόντων, αγελάδων και σκύλων, αλεπούδων, φώκιας και μαγκούστας, όπως επίσης και σε τρία είδη πουλιών, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα μικρά παπαγαλάκια και οι Αυστραλιανές κίσσες.
«Αυτή η μελέτη αποκαλύπτει λεπτομερώς πώς ένα φαινόμενο που κάποτε αποδιδόταν μόνο στους ανθρώπους αποδεικνύεται ότι συνδέεται στενά με μια συμπεριφορά που μοιράζονται πολλά είδη, συμπεριλαμβανομένων αυτών που διαχωρίστηκαν από τους ανθρώπους δεκάδες εκατομμύρια χρόνια πριν», αναφέρει ο Bryant.
Το γέλιο είναι η ανθρώπινη εκδοχή ενός εξελικτικά παλιού φωνητικού σήματος παιχνιδιού
Οι ερευνητές αναζήτησαν πληροφορίες για το αν αυτές οι εκδηλώσεις των ζώων καταγράφονταν ως θορυβώδεις ή τονικές, δυνατές ή ήσυχες, υψηλής ή χαμηλής συχνότητας, σύντομες ή μεγαλύτερης διάρκειας, μία πρόσκληση ή ένα ρυθμικό μοτίβο – ώστε να βρουν γνωστά και κοινά χαρακτηριστικά των ήχων παιχνιδιού.
Το «παιχνίδι» στο ζωικό βασίλειο μοιάζει με πάλη, οπότε οι ήχοι παιχνιδιού βοηθούν τα ζώα να δηλώσουν ότι δεν είναι επιθετικά κατά τη διάρκεια τέτοιων στιγμών, όπως εξηγείται στο άρθρο. «Όταν γελάμε, συχνά παρέχουμε την πληροφορία στους άλλους ότι διασκεδάζουμε και επίσης τους προσκαλούμε να συμμετέχουν κι εκείνοι», περιγράφει η Winkler. «Ορισμένοι ειδικοί έχουν προτείνει τη θεωρία ότι αυτό το είδος φωνητικής συμπεριφοράς είναι κοινό σε πολλά ζώα που παίζουν, και ως τέτοιο, το γέλιο συνιστά την ανθρώπινη εκδοχή ενός εξελικτικά παλιού φωνητικού σήματος παιχνιδιού».
Αν και οι Winkler και Bryant τονίζουν ότι η περαιτέρω παρατήρηση και έρευνα πάνω σε τέτοιους ήχους θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη και ενδιαφέρουσα, υπογραμμίζουν επίσης ότι μια τέτοια εργασία είναι δύσκολο να γίνει στην άγρια φύση, ειδικά για τα ζώα των οποίων οι ήχοι παιχνιδιού είναι πολύ χαμηλότερου τόνου. Πάντως, η πρόσφατη αυτή έρευνα μας βοηθά να ρίξουμε περισσότερο φως στην εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνικής συμπεριφοράς, αλλά και να αντιληφθούμε ότι είναι ακόμα πολλά στοιχεία που μοιραζόμαστε με τους υπόλοιπους συγκατοίκους στον πλανήτη.
Πηγή:
brightvibes.com/2306/en/animals-laugh-too-scientific-analysis-suggests