Πολλοί νομίζουν πως κάποια πράγματα αργούν να γίνουν στην Ελλάδα.
Ο Ο.Η.Ε. και η Ατζέντα 2030 έχουν υπαγορεύσει, μεταξύ των άλλων, στην ελληνική κυβέρνηση να εξασφαλίσει την «βιώσιμη άντληση και προμήθεια γλυκού νερού».
Βιώσιμη διαχείριση του ύδατος σημαίνει πως απαγορεύεται να έχεις γεώτρηση και να αποθηκεύεις βρόχινο νερό. Το νερό ανήκει στο Κράτος!
«Το νερό όταν μιλάμε γι’ αυτό, είτε μέσα από τα αστικά ποτάμια, που είναι το θέμα της ημερίδας, πολύ σημαντικό, είτε μιλάμε για την άρδευση στη γεωργία, ή για πόσιμο νερό, ή για τη ρύπανση, είναι ένα ενιαίο μέσο, και ενιαίο αγαθό, το οποίο θα πρέπει να το διαχειριζόμαστε συντονισμένα».
Αυτά υπογράμμισε σε δηλώσεις του ο Ιάκωβος Γκανούλης, ειδικός γραμματέας Υδάτων στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο οποίος το Σάββατο απηύθυνε χαιρετισμό στην ημερίδα με τίτλο «Ποταμοί της Πόλης, Ζωής Ευεργέτες: Σύγχρονες Πρακτικές Διαχείρισης», που πραγματοποιείται στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Τρικκαίων.
Δηλαδή, εξήγησε στην συνέχεια ο κ. Γκανούλης, δεν μπορεί ένας δήμος να αποφασίζει για ένα αστικό ποτάμι, για το νερό που κυλάει μέσα από την πόλη του, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του ένα διαχειριστικό σχέδιο, που έχει κάνει η Πολιτεία, η Περιφέρεια ή κάποιος οργανισμός.
Με άλλα λόγια, το Κράτος θα αποφασίζει για τα πάντα! Ακόμα και για το νερό και όχι ο Δήμος ή οι πολίτες.
Ουδείς θα μπορεί να αξιοποιήσει κάποια πηγή, ποταμό κτλ. χωρίς κρατική άδεια και φυσικά με το αζημείωτο στο πλαίσιο των «πράσινων φόρων».
Ούτε εκείνοι που ποτίζουν τα περιβόλια τους τόσο καιρό με ποταμίσιο νερό.
«Ξεκινώντας από τον κεντρικό σχεδιασμό θα πρέπει να φτάσουμε τοπικά, ούτως ώστε οι αποφάσεις να παίρνονται συλλογικά», πρόσθεσε ο ειδικός γραμματέας υδάτων.
Η ημερίδα συνδιοργανώνεται από: δήμο Τρικκαίων, ΚΕΔΕ, Ελληνικό Δίκτυο Πόλεων με Ποτάμια, ΠΑΔΥΘ, ΔΕΥΑΤ, Ιάνθη - αμκε για το περιβάλλον και τον πολιτισμό, και αντικείμενό της είναι οι νέες μέθοδοι διαχείρισης και οι προοπτικές ανάδειξης των αστικών και περαστικών ποταμών και ρεμάτων.
Στην ημερίδα, όπως επισημάνθηκε, λαμβάνονται φυσικά υπ' όψιν οι ευρωπαϊκές οδηγίες και τα νέα επιστημονικά δεδομένα, που στηρίζονται στις νέες αντιλήψεις για τη φύση μέσα στην πόλη, καθώς και τα δεδομένα της υποτιθέμενης παγκόσμιας οικολογικής κρίσης, της υποβάθμισης του αστικού περιβάλλοντος και της δήθεν υπερθέρμανσης.
Με «ασπίδα» τον «κίνδυνο λειψυδρίας», κάτι που φυσικά δεν ισχύει, το Κράτος θα πάρει τον έλεγχο όλων των υδάτων της χώρας και όποιος δεν υπακούσει θα τον περιμένουν ποινές και τιμωρία.
Η είδηση αυτή περνά φυσικά στα ψιλά γράμματα, καθώς λίγοι γνωρίζουν τι σχεδιάζει η Ατζέντα 2030!
Στο τέλος, τα κράτη που ελέγχονται από αυτό που λέμε παγκοσμιοποίηση, θα παραδώσουν, λόγω των χρεών αλλά και του «περιβαλλοντικού κινδύνου», τα ύδατα σε ένα παγκόσμιο κέντρο εξουσίας και διαχείρισης. Όποιος δεν δηλώσει υποταγή σε αυτό, δεν θα πίνει νερό.