Μια γλυκιά ιστορία με πικρό φινάλε
Σας γράφαμε τις προάλλες για το ζαχαροπλαστείο του Μπόζα στην Κυψέλη, που από το 1967 υπογράφει σταθερά ένα από τα πιο γλυκά success story της Αθήνας σε ένταση και διάρκεια, με ρετρό γεύσεις, τόσο μα τόσο αγαπημένες. Δεν έχουν προφανώς όλα τα μαγαζιά την ίδια δύναμη να αντέξουν στο χρόνο. Ακόμα και αυτά που κάποτε ήταν στην ελίτ, κάνοντας ως και… κινηματογραφική καριέρα.
Ο Μαλάμος, στην Αχαρνών στο ύψος του Αγίου Παντελεήμονα, ήταν ένα ζαχαροπλαστείο που μεσουρανούσε στην πρωτεύουσα. Ήταν τόσο ονομαστό και αγαπητό ώστε αποτέλεσε ντεκόρ για αρκετές αγαπημένες ελληνικές ταινίες.
Αυτό είναι το ζαχαροπλαστείο όπου η Νόρα Βαλσάμη κάθεται να πάρει τα κινίνα στην ταινία «Γαμπρός από το Λονδίνο» αλλά δεν αφήνει αναξιοποίητη την ευκαιρία να «χτυπήσει» και μία σοκολατίνα όπως ζητάει από το γκαρσόνι, τον οποίο παρεμπιπτόντως υποδύεται ο εμβληματικός φροντιστής της Φίνος Φιλμ, Παντελής Παλιεράκης.

Το ίδιο ζαχαροπλαστείο το συναντάμε και στην ταινία «Ένα έξυπνο έξυπνο μούτρο», στη σκηνή που ο Νίκος Ρίζος αγοράζει μια τούρτα μεγαλοπρεπή δια τις δύο «ελαφρές κυρίες» με τις οποίες είχε… νταραβέρια ο Βασίλης Αυλωνίτης.
Γενικώς όταν βλέπουμε ταινίες εκείνης της εποχής, κατανοούμε πως το ζαχαροπλαστείο ήταν τότε μια από τις πιο ευχάριστες και ιδιαίτερες εξόδους τους. Ο… αγαπητικός πήγαινε το κορίτσι του εκεί για να το γλυκάνει, οι οικογένειες το είχαν για την κυριακάτικη βόλτα τους.
Σου βγάζει έναν ρομαντισμό, μια αθωότητα όλο αυτό. Οι επιλογές δεν ήταν πολλές, ως και τίποτα συγκριτικά με την αφθονία και την ποικιλία που θεωρούμε δεδομένη σήμερα. Η ποιότητα, όμως, ήταν αδιαπραγμάτευτη. Πολύ απλά δεν διανοούταν ότι θα δώσουν στον κόσμο «σκάρτο πράγμα».

Ένα ζαχαροπλαστείο που μπορεί να έσβησε, αλλά χάρη στις ταινίες είναι κάπως σαν να μην έκλεισε ποτέ
Δεν είναι διόλου τυχαίο πως τα ρετρό γλυκά αρέσουν ακόμα τόσο πολύ στον κόσμο. Δεν μιλάει μόνο η νοσταλγία των αναμνήσεων. Είναι και η συνειδητοποίηση του σεβασμού προς τον πελάτη, της θέλησης που υπήρχε από τα παλαιότερα μαγαζιά να προσφέρουν το καλύτερο δυνατό. Αυτό επιβίωσε ως αίσθηση αφού πρώτα βέβαια δημιούργησε πραγματικά πολύ νόστιμα και λαχταριστά προϊόντα.
Αλλά, όπως είπαμε και στην αρχή, για να αντέξει ένα μαγαζί σε βάθος χρόνου μπλέκουν πολλές σύνθετες μεταβλητές και δεν υπάρχουν εγγυήσεις όσο καλό κι αν είναι. Το ζαχαροπλαστείο Μαλάμος λοιπόν, παρά τα πολλά ατού του και τη φήμη του, δεν πήγε πιο μακριά από τα μέσα της δεκαετίας του 1990.
Το λουκέτο όμως δεν έσβησε τις αναμνήσεις όσων κάποτε γεύτηκαν τα καλούδια του. Και η εικόνα του φτάνει σήμερα σε μας μέσα από το υλικό αγαπημένων ελληνικών ταινιών. Νιώθουμε έτσι λες και το επισκεφτήκαμε και εμείς κάποια στιγμή. Παραγγέλνοντας μια λαχταριστή σοκολατίνα. Με παχύ το «σίγμα»…
