του Γ. Κογκαλίδη
Ερώτηση στη Βουλή κατέθεσε το ΚΚΕ, ζητώντας να υπάρξει συμβιβαστική λύση ανάμεσα στη διοίκηση του ΟΑΚΑ και την ΕΟΚ. Και ποιος δεν το θέλει; Το τελευταίο πράγμα που επιθυμούμε είναι να βλέπουμε την Ομοσπονδία του μπάσκετ να ψάχνει για στέγη.
Γιατί μπορεί η ηγεσία της ΕΟΚ να είναι κατώτερη των περιστάσεων, δεν παύει όμως να είναι η Ομοσπονδία του αθλήματος που αγαπάμε.
Θα συνυπογράφαμε και με τα δύο χέρια την κίνηση του ΚΚΕ, αν δεν ήταν ξεκομμένη από τη συνολική δράση του στον χώρο. Δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί κόπτεται (και καλά κάνει) για τα χρήματα που οφείλει η ΕΟΚ στο ΟΑΚΑ και προτείνει λύση, αλλά την ίδια στιγμή αδιαφορεί (;) για τα εκατομμύρια των οφειλομένων από την ΕΟΚ προς τους διαιτητές;
Εκεί αναρωτιόμαστε γιατί δεν πρότειναν μια συμβιβαστική λύση, γιατί δεν τάχθηκαν με το μέρος των εργαζομένων; Γιατί, εν προκειμένω, στη σχέση ΕΟΚ – διαιτητών, η Ομοσπονδία είναι “εργοδότης” και οι διαιτητές “εργαζόμενοι“.
Όταν παιδιά άνεργα, ή μεροκαματιάρηδες χρηματοδοτούν (υποχρεωτικά) τα πρωταθλήματα, προκειμένου να κρατήσουν ζωντανό το όνειρό τους κι η ΕΟΚεκμεταλλεύεται στυγνά το μεράκι τους, θα περιμέναμε από το κόμμα της εργατιάς να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη και τη σταθερή – αταλάντευτη στάση του.
Έχουμε συνηθίσει το ΚΚΕ να είναι απέναντι σε κάθε μορφής αδικία και να καταγγέλλει τον “εργασιακό μεσαίωνα“. Αίφνης το είδαμε να είναι και με τον αγροφύλακα, και με τον χωροφύλακα, αλλά κυρίως να χάνει τα ταξικά γυαλιά του. Επιλεκτική ευαισθησία δεν χωρά σε αυτήν την παράταξη.
Υ.Γ.: Υπάρχει σε εκκρεμότητα ανοιχτός φάκελος στον Αθλητικό Εισαγγελέα, περί “εγκληματικής οργάνωσης“. Είναι ενήμερο το Κόμμα;