Tα 80 χρόνια του θα έκλεινε, εάν ζούσε, σε λίγες ημέρες ο κορυφαίος κιθαρίστας και θρύλος της ροκ μουσικής Τζίμι Χέντριξ. Ο Χέντριξ γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1942 και πέθανε στις 18 Σεπτεμβρίου 1970, σε ηλικία μόλις 27 ετών. Καθώς συμπληρώνονται 80 χρόνια από τη γέννησή του, η θετή αδερφή του, Τζέινι Χέντριξ, σε συνέντευξη που δημοσιεύει η βρετανική εφημερίδα Telegraph, αμφισβητεί για μια ακόμη φορά την αιτία θανάτου του.
Οι συνθήκες του θανάτου του αρχικά (αλλά, ουσιαστικά, και στη συνέχεια) παραμένουν αδιευκρίνιστες. Η τότε σύντροφός του, η γερμανίδα αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ Μόνικα Ντάνεμαν, η οποία τον βρήκε νεκρό στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου διέμεναν, στο Λονδίνο, ισχυρίστηκε ότι μέχρι και τη στιγμή που έφθασαν στο νοσοκομείο ήταν ζωντανός.
Λίγο αργότερα, η διοίκηση του νοσοκομείου θα τη διαψεύσει. Το ιατρικό ανακοινωθέν ανέφερε ότι «αιτία θανάτου του ήταν η ασφυξία που προκλήθηκε από αναρρόφηση εμετού […] Δηλητηρίαση από βαρβιτουρικά […] Ανεπαρκή στοιχεία για τις συνθήκες». Καθώς οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου του συνέχισαν να περιπλέκονται, πολλοί έσπευσαν να βγάλουν ετυμηγορία: επρόκειτο για αυτοκτονία.
Ενα μελαγχολικό ποίημα που βρέθηκε δίπλα στο κρεβάτι του βοήθησε στη γρήγορη εξάπλωση αυτής της θεωρίας. Αλλοι έκαναν λόγο για υπερβολική δόση υπνωτικών και βαρβιτουρικών χαπιών (λένε ότι η σύντροφός του είχε πάρει ένα χάπι για να κοιμηθεί και εκείνος πήρε όλη την υπόλοιπη καρτέλα, που περιλάμβανε εννιά χάπια και μία αμφεταμίνη), ενώ, τέλος, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι δολοφονήθηκε από τον μάνατζέρ του, Μάικ Τζέφρι.
Λέγεται, μάλιστα, ότι ο μάνατζερ του Τζίμι Χέντριξ εκείνη την εποχή είχε ασφαλίσει τον τραγουδιστή έναντι 2 εκατομμυρίων δολαρίων, οπότε «άξιζε περισσότερα νεκρός, παρά ζωντανός», όπως φέρεται ο ίδιος να είχε υποστηρίξει μιλώντας σε στενούς φίλους του.
Η αλήθεια είναι ότι ο Τζέφρι δεν ήταν και ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Ο άγγλος μάνατζερ είχε διασυνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα, ενώ συνεργαζόταν με τη μυστική βρετανική υπηρεσία MI5. Αγόραζε ροκ κλαμπ τα οποία στη συνέχεια έκαιγε για να εισπράξει την ασφάλεια και στη θέση τους έχτιζε μεγαλύτερα. Ταυτόχρονα, είχε οδηγήσει στη χρεοκοπία και τους Animals, ανοίγοντας κατόπιν δεκάδες λογαριασμούς στη Μαγιόρκα και στα νησιά Κέιμαν.
Εν τέλει, σφετερίστηκε και το μανατζάρισμα του Τζίμι Χέντριξ από τον μπασίστα των Animals Κας Τσάντλερ. Υστερα από δύο χρόνια στον δρόμο με τους The Jimi Hendrix Experience, ο Τζέφρι ήταν πολυεκατομμυριούχος. Αντίθετα, ο Χέντριξ παρέμενε σχετικά φτωχός, γι’ αυτό και επιζητούσε τη διακοπή της συνεργασίας τους, καθώς θεωρούσε ότι είχε πέσει θύμα οικονομικής εκμετάλλευσης από εκείνον.
Το ίδιο υποστηρίζει και η αδελφή του Χέντριξ. Μάλιστα, ο αείμνηστος κιθαρίστας πίστευε ότι ο Τζέφρι βρισκόταν πίσω από την απαγωγή του, έναν χρόνο νωρίτερα, προκειμένου να σφετεριστεί και άλλα χρήματα.
Το 2009 κυκλοφόρησε η βιογραφία του Χέντριξ διά χειρός Τζέιμς Ράιτ. Στο βιβλίο αναφέρεται ότι το 1971 ο Μάικ Τζέφρι παραδέχτηκε στον συγγραφέα ότι πράγματι δολοφόνησε τον θρυλικό κιθαρίστα, υποχρεώνοντάς τον να πιει χάπια και άφθονο κόκκινο κρασί, έτσι ώστε να διεκδικήσει την ασφάλεια ζωής του. Το αποκάλυψε λίγο πριν από τον δικό του θάνατο.
Το σκηνικό της δολοφονίας περιγράφεται ως εξής: «Ο Τζέφρι πήγε στο δωμάτιο της Μόνικα και του Τζίμι, του γέμισε το στόμα με χάπια και στη συνέχεια τον “έπνιξε” με μια μεγάλη ποσότητα κόκκινου κρασιού. Η αναρρόφηση προήλθε από τον ίδιο του τον εμετό».
Η θέση αυτή φαίνεται να ευσταθεί, δεδομένου ότι οι αιματολογικές εξετάσεις του Χέντριξ δείχνουν τεράστια συγκέντρωση κόκκινου κρασιού στο στομάχι και τους πνεύμονες. Οι γιατροί πιστεύουν πραγματικά ότι τον έπνιξε το κρασί, καθώς η ποσότητα που βρέθηκε στον οργανισμό του ήταν εξωφρενική.
Η Μόνικα Ντάνεμαν έκανε απόπειρα αυτοκτονίας την ίδια ημέρα. Ο Τζέφρι φαίνεται να σκοτώθηκε τρία χρόνια αργότερα σε αεροπορικό δυστύχημα, το οποίο φέρεται επίσης να είχε σκηνοθετήσει ο ίδιος. «Δεν είναι εδώ αυτός που γνωρίζει τι πραγματικά συνέβη. Ολοι οι πραγματικοί ύποπτοι έχουν φύγει από τη ζωή» λέει σήμερα η Τζέινι Χέντριξ, θετή αδελφή του θρυλικού κιθαρίστα.
Το θάνατο του Χέντριξ ακολούθησε η «αγιοποίησή» του. «Ζήσε γρήγορα, πέθανε νέος»: ο Τζίμι Χέντριξ τα έκανε και τα δύο. Το αν το θέλησε ή όχι, μάλλον δεν θα το μάθουμε, ωστόσο αυτό που ήδη γνωρίζουμε είναι ότι έζησε τον ροκ “κανόνα” στο μάξιμουμ. Επιπλέον, είχε προβλέψει το θάνατό του. Οι στενοί φίλοι του και η οικογένειά του είχαν αναφέρει ότι ο ίδιος διαισθανόταν την απειλή.
«Είμαι περικυκλωμένος από λύκους», τους είχε πει. «Δεν είμαι σίγουρος ότι θα ζήσω μέχρι τα 28 μου» και «η Νέα Υόρκη με σκοτώνει αυτή τη στιγμή» είχε εκμυστηρευτεί σε φίλους του. Ο αδελφός του, Λίον, έχοντας υποκύψει σε μια ζωή γεμάτη ναρκωτικά και έγκλημα, είπε ότι πληροφορήθηκε την είδηση του θανάτου τού αδελφού του στη φυλακή.
«Πρώτα το άκουσα στο ραδιόφωνο. Ολοι στη φυλακή γνώριζαν ποιος ήμουν και έμειναν σιωπηλοί. Φώναξαν το όνομά μου από τα μεγάφωνα για να πάω στον εφημέριο, οπότε κατάλαβα ότι ήταν αλήθεια. Ο πατέρας μου με πήρε τηλέφωνο. Εκλαιγε ακατάπαυστα. Αυτό ήταν», είχε δηλώσει ο Λίον Χέντριξ στον βρετανικό Independent. Σε κάποιο άλλο σημείο της συνέντευξης είχε πει για τον αδελφό του: «Οσο πιο διάσημος γινόταν ο Τζίμι, τόσο περισσότερο δυστυχούσε».
Ο Τζίμι Χέντριξ ήταν ένας επαναστατικός κιθαρίστας. Επαιζε τα μπλουζ με μοναδικό τρόπο. Παραμόρφωνε τον ήχο της κιθάρας, προσδίδοντάς της απίστευτο όγκο. Ωστόσο, δεν ήταν αυτή η πρωτοπορία του. Και άλλοι καλλιτέχνες το έκαναν αυτό. Η διαφορά του ήταν ότι εκείνος επάνω στη σκηνή μεταμορφωνόταν σε ένα ζωντανό λάβαρο της ροκ.
Εβαζε φωτιά στην κιθάρα του επί σκηνής, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά. Του άρεσε να παίζει κιθάρα με τα δόντια. Την κολλούσε στους ηλεκτρικούς ενισχυτές για να δώσει έξτρα παραμόρφωση στον ήχο, ανοίγοντας έτσι νέους μουσικούς ορίζοντες. Συχνά, την έφερνε πίσω από την πλάτη του και έπαιζε χωρίς να βλέπει το σώμα της.
Καθώς μετράμε μισό και πλέον αιώνα από τον θάνατο του σπουδαιότερου ροκ κιθαρίστα όλων των εποχών, δεν θα φαινόταν υπερβολικό αν παραδεχόμασταν ότι ακόμα και αν «ο Ελβις ζει», ο Χέντριξ έχει σίγουρα πεθάνει. Αν ζούσε, ο κόσμος της μουσικής θα ήταν ένας άλλος κόσμος.