του Κώστα Γιαννακίδη
Τα πάρτι και οι ακρότητες των πλουσίων στη Μύκονο προβάλλονται πλέον υπό τον χαρακτηρισμό της είδησης, έρχονται στα κινητά των ανθρώπων μαζί με τον λογαριασμό του ρεύματος. Και όλο αυτό το χυδαίο κιτς, δεν γεννά μόνο φθόνο. Δημιουργεί πρότυπο επιτυχίας για πολλά νέα παιδιά που διαγωνίζονται στο instagram για μία θέση στη Μύκονο
Συνέβη στη Μύκονο. Πλήρωσε, λέει, εκατό χιλιάρικα σε σαμπάνιες. Λούστηκε όλη η παρέα και ξέπλυναν τα πόδια των κοριτσιών από την άμμο. Τα λεφτά βγήκαν από ένα πορτοφόλι που φουσκώνει στη Μέση Ανατολή και ο ιδιοκτήτης το έφερε στο νησί για να το ξαλαφρώσει κάπως, αγοράζοντας στιγμές κεφιού και χαλάρωσης.
Το πάρτι γίνεται είδηση, ανεβαίνει στα μεγάλα ειδησεογραφικά sites που, ούτως ή άλλως, θρέφονται και αυτά από το ρεπορτάζ της Μυκόνου. Καθημερινά το κοινό βάζει το μάτι στην κλειδαρότρυπα και παρακολουθεί μοντέλα που εκθέτουν τους κοιλιακούς τους στον κυκλαδίτικο ήλιο, αστραφτερά χαμόγελα πάνω σε καλοσχηματισμένα, λαδωμένα κορμιά, κολυμπήθρες με σαμπάνια και χαβιάρι που μαυρίζει τα νύχια καθώς καταναλώνεται με τα χέρια. Ναι βέβαια, οι ταμειακές μηχανές κελαηδούν κάτω από το άγρυπνο μάτι εκείνων που μεριμνούν για τα συμφέροντα του έλληνα φορολογούμενου. Αν κόβονται αποδείξεις, ας πλύνουν ολόκληρα τα μοντέλα με σαμπάνια -έτσι όπως είναι ψηλές χρειάζονται τρία και τέσσερα μπουκάλια η κάθε μια. Το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται σε αυτά που κάνουν οι ξιπασμένοι νεόπλουτοι, αλλά στον τρόπο με τον οποίο μεταφέρονται σε ένα κοινό εθισμένο στο instagram και στο πορνό -παρακολουθείς με πόθο κάτι στο οποίο θα ήθελες να συμμετάσχεις, αλλά δεν μπορείς.
Ομως έτσι δεν ήταν πάντα; Οχι ακριβώς. Ναι, ανέκαθεν οι πλούσιοι, με παλιό και νέο χρήμα, απολάμβαναν την ηδονική κραιπάλη της Μυκόνου, πλην όμως η dolce vita τους δεν έφτανε, σε ζωντανό χρόνο, στα κινητά των ανθρώπων. Κάποια εποχή μάλιστα, αν δεν διάβαζες τη στήλη του Ζάχου Χατζηφωτίου δεν έπαιρνες χαμπάρι τι συμβαίνει εκεί. Τώρα την ίδια στιγμή βλέπεις τον λογαριασμό του ρεύματος και τον λογαριασμό που έκανε ο τύπος με τις σαμπάνιες. Συχνά δε, οι σχετικές ειδήσεις είναι τοποθετημένες η μία δίπλα στην άλλη. Ταυτόχρονα παρακολουθείς και τις αναρτήσεις διασημοτήτων που μας δείχνουν πόσο ωραία είναι η ζωή (τους), πόσο υπέροχο είναι να ανήκεις στη σφαίρα των πλουσίων, των διασήμων και, ασφαλώς, των όμορφων. Σου υπενθυμίζουν για ποιο λόγο οφείλεις να τους ακολουθείς στα social και να γίνεσαι κοινό για τις διαφημιστικές καταχωρήσεις από τις οποίες πληρώνονται: σου δίνουν πρόσβαση στην κλειδαρότρυπα.
Ναι, εννοείται ότι όλο αυτό γεννά και φθόνο, αλλά έτσι ήταν πάντα. Οι άνθρωποι ζηλεύουν όσους ζουν καλύτερα. Σε κάποιους πάλι εντείνει τη μιζέρια που αισθάνονται για τη ζωή τους. Περιμένεις το λεωφορείο σε συνθήκες καύσωνα και χαζεύεις στο κινητό βίντεο από πάρτι στη Μύκονο. Δεν είναι εύκολο. Ομως είναι κάτι ακόμα: δημιουργεί πρότυπο, φουσκώνει τον πόθο για μία αντίστοιχη ζωή. Η προβολή όλης αυτής της ξιπασμένης κιτσαρίας ουσιαστικά τη «νομιμοποιεί», την επιβεβαιώνει ως τρόπο και στόχο ζωής. Και μετατρέπει το instagram και το TikTok σε ακαδημίες για τους υποψήφιους Μυκονιάτες του μέλλοντος.