Κατά του περσινού ανοίγματος στον τουρισμό, αλλά και εναντίον του παρατεταμένου lockdown. Με επιφυλάξεις για τα μέσα μεταφοράς, αλλά με αποδεκτό ρίσκο για τις διαδηλώσεις. Η χώρα βγαίνει από εξάμηνο lockdown, έχασε δέκα χιλιάδες ανθρώπους και ο Τσίπρας δεν πήρε ούτε πόντο. Αυτό δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει: είτε η κοινωνία έδειξε κατανόηση είτε ο Τσίπρας δεν καταφέρνει να πείσει
Ο Αλέξης Τσίπρας παραχώρησε μία μεγάλη συνέντευξη στον Γιώργο Παπαδάκη, στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1. Και όπως ήταν θεμιτό και αναμενόμενο, άσκησε κριτική στην κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Όμως, συγγνώμη, κάποια από τα πράγματα που είπε δεν πατούν πολύ γερά σε λογικές βάσεις.
Είπε ότι το άνοιγμα του τουρισμού πέρσι το καλοκαίρι οδήγησε σε χιλιάδες κρούσματα. Είναι ένα επιχείρημα που χρησιμοποιείται συχνά, ακόμα και από πολίτες στα social media. Μόνο που οι τουρίστες μας άφησαν τον Σεπτέμβριο. Το κύμα φούντωσε τον Νοέμβριο. Χρειάζεται απλή λογική για να καταλάβεις ότι ο τουρισμός δεν ευθύνεται για την έξαρση της πανδημίας. Η άλλη λύση, που δεν την αναφέρει ο Τσίπρας, θα ήταν να μην ανοίξει η χώρα για τους τουρίστες. Μέση οδός δεν υπάρχει. Αν όμως δεν άνοιγε η χώρα για τους τουρίστες, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν θα είχαν την παραμικρή ελπίδα να ρεφάρουν κάτι από τη χασούρα. Τότε θα έβγαινε ο Τσίπρας για να πει ότι κακώς έμεινε κλειστός ο τουρισμός, έπρεπε να ανοίξει «με λελογισμένα μέτρα», χωρίς πάντως να διευκρινίσει ποια θα ήταν αυτά – εκτός και αν τα εξειδίκευε η τομεάρχης Νοτοπούλου.
Κατηγόρησε την κυβέρνηση για το παρατεταμένο lockdown, λέγοντας ότι η πολιτική του «ακορντεόν» είναι αποτυχημένη. Αλλά και εδώ το έκοψε στο καλύτερο. Διότι όφειλε να εξηγήσει τι θα έκανε ο ίδιος αν είχε την ευθύνη της διαχείρισης. Ενδεχομένως να ήθελαν να το μάθουν αυτό και η Μέρκελ με τον Μακρόν και τον Τζόνσον. Διότι υπάρχει μία παλαβή αντίφαση: δεν γίνεται να λες ότι κακώς άνοιξε ο τουρισμός, αλλά κακώς παρατάθηκε το lockdown. Είτε θα είσαι υπέρ του ανοίγματος είτε κατά. Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση, είναι γνωστό τι θα ακούγαμε έτσι και δεν υπήρχε παρατεταμένο lockdown: «η δημόσια Υγεία θυσιάστηκε για τα συμφέροντα των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων».
Εντάξει, για τα SMS έχει δίκιο. Μετά τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης, δεν ξέρεις αν είναι ο ελεγκτικός μηχανισμός που εξευτελίζεται ή αν αποφασίσαμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Όμως επί του συνόλου, ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε τους σκληρούς μήνες της πανδημίας ασκώντας κριτική, χωρίς προτάσεις. Αν έβγαινε ο Τσίπρας τον Νοέμβριο και μας έλεγε πώς πρέπει να διαμορφωθεί το πλαίσιο μέτρων, τώρα θα βάζαμε τις προτάσεις δίπλα στην πραγματικότητα και θα κάναμε ουσιαστική κουβέντα. Παρουσίασε βέβαια μέτρα για την οικονομία, τα οποία κανένας δεν πήρε στα σοβαρά, πιθανότατα ούτε ο ίδιος.
Α, και κάτι ακόμα. Όταν λες ότι «άνοιξε η πλατφόρμα για τους νέους προκειμένου να ξεστοκάρουν τα AstraZeneca», είναι σαν να λες στους τριαντάρηδες ότι πάνε να τους φορτώσουν τα σαπάκια.
Η χώρα βγαίνει από εξάμηνο lockdown, έχασε δέκα χιλιάδες ανθρώπους και ο Τσίπρας δεν πήρε ούτε πόντο. Αυτό, δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει: είτε η κοινωνία έδειξε κατανόηση είτε ο Τσίπρας δεν καταφέρνει να πείσει. Μπορεί να ισχύουν και τα δύο.