dimitrees: Παρασιτική κομματοκρατία, συνδικαλισμός και ΨΕΥΤΟ-επανάσταση των βολεμένων

Παρασιτική κομματοκρατία, συνδικαλισμός και ΨΕΥΤΟ-επανάσταση των βολεμένων

– Επιτέλους, θα πρέπει να βρεθεί λύση…

Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί φίλοι

Η ανυποληψία στην οποία έχει περιέλθει ο συνδικαλισμός τα τελευταία χρόνια, είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Η τακτική των καρεκλοκένταυρων που ηγούνται των συνδικαλιστών έχει διαμορφώσει μια κατάσταση για γέλια και για κλάματα. Και επειδή άλλοι γελούν, στους εργαζόμενους έχουν – δυστυχώς – απομείνει μόνο τα κλάματα…

Θα επαναλάβουμε ότι, οι συνδικαλιστές, με ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ για τη σημερινή κατάσταση δεν έχουν ακόμη ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙ - ως ΟΦΕΙΛΟΥΝ – για τον μεγάλο ύπνο τους το 2009. ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ να ψηφίζονται μεταξύ τους ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ο ΧΕΙΡΙΣΤΟΣ – δηλαδή ο «κοπαδοποιημένος» ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ – συνδικαλισμός που έχει σκόπιμα μπερδέψει έννοιες, σύμβολα, ιδέες και προθέσεις. Είναι αυτοί που έχουν δεχτεί και ανεχτεί καταστάσεις με λεξιλόγιο του τύπου «vouchers», «κλαδικές & επιχειρησιακές συμβάσεις», «υποκατώτατος μισθός», «προσλήψεις με τον κανόνα 1:5», «συμβασιούχοι-παρατασιούχοι» και πολλές άλλες τέτοιες πρωτότυπες και πανευρωπαϊκά μοναδικές έννοιες και «κανόνες» που έχουν γίνει βίωμα των εργαζομένων.

Και εμείς λέμε:

ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΑΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΑΤΕ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ;

ΕΣΕΙΣ, που κατάπιατε ΑΜΑΣΗΤΗ την ΠΡΟΣΒΟΛΗ της υπουργού Φωτίου κατά των δημοσίων υπαλλήλων… (ΕΔΩ και ΕΔΩ) και δεν βρέθηκε ένας…ΕΝΑΣ «συνδικαλιστής» να της πει «ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ, γιατί ΧΡΩΣΤΑΤΕ ως κυβέρνηση ΠΟΛΛΑ στους ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ – ΧΡΩΣΤΑΤΕ, πρωτίστως, ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ…Καταλάβατε κα Φωτίου;»

Αντ’ αυτών, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές (ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ!!!) ηγεσίες επιμένουν σε ένα απεργιακό αυτομαστίγωμα.

Αλήθεια κύριοι «επιστήμονες», πότε ήταν η τελευταία φορά που μια 24ωρη απεργία – «πυροτέχνημα» βελτίωσε τη θέση των εργαζομένων;

Γιατί, κύριοι, η απεργία γίνεται προκειμένου να ικανοποιηθεί κάποιο αίτημα των ανθρώπων που την κάνουν. Κατά συνέπεια διαρκεί ή μέχρι να ικανοποιηθεί το αίτημα ή μέχρι να ικανοποιηθεί μέρος του αιτήματος ή μέχρι να διαπιστωθεί ότι οποιαδήποτε ικανοποίηση είναι αδύνατη…Επομένως, οι μοναδικές απεργίες που έχουν κάποιο νόημα είναι οι απεργίες διαρκείας. Αυτές που κάνουν οι ΣΟΒΑΡΕΣ συνδικαλιστικές οργανώσεις στις χώρες (π.χ. Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία κ.λπ.) που ο συνδικαλισμός δεν επιδιώκει (και δεν καταφέρνει) τον αυτοεξευτελισμό του.

Όταν λοιπόν ψηφίζεται ένα νομοσχέδιο το οποίο οι εργατοπατέρες εμφανίζουν περίπου ως «το τέλος του κόσμου» και η αντίδραση είναι μια 24ωρη ή 48ωρη απεργία – θεατρική παράσταση ανεξαρτήτως ικανοποίησης του αιτήματος για το οποίο γίνεται, τότε εύκολα μπορεί να κατανοήσει και ο πιο αδαής ότι, η υποκρισία τους έχει σκοπό ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ («μαγαζί γωνία»).

Η θέση, η άποψη και – κυρίως – η ανθρώπινη αξιοπρέπεια των εργαζομένων δεν λαμβάνεται πλέον υπόψη από τους κυβερνώντες. Και γι’ αυτό ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΟΙ (ΣΚΟΠΙΜΑ ΔΙΑΙΡΕΜΕΝΟΙ) ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ, οι οποίοι καθοδηγώντας και χειραγωγώντας με άστοχες κινήσεις που όχι μόνο στερούνται αποτελεσματικότητας αλλά και σοβαρότητας, συμβάλλοντας στην απογοήτευση του κόσμου.

Και πάμε τώρα στην ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΗ και ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ποε-οτα και στους ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ της (Συνδικαλιστική Ανατροπή, ΔΑΣ-ΟΤΑ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ-ΟΤΑ, ΑΣΚ-ΟΤΑ και Αγωνιστικές Κινήσεις-Συσπειρώσεις στους ΟΤΑ).

Την ποε-οτα με τα …καταστατικά – οργανωτικά συνέδρια, ΧΩΡΙΣ εκεί να τίθεται το ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ των ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ, που είναι η εκλογή ηγεσίας, προεδρείου και μελών αυτού ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ και ΟΧΙ …«ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ», όπως γίνεται πάντα.
Την ποε-οτα που ασχολείται με συνέδρια και ξενοδοχεία, με "συμπαραστάσεις" σε τούρκους αντικαθεστωτικούς, με τις συνδικαλιστικές άδειες και με "ανακαλύψεις" καινούριων συνδικάτων του ενός, των δυο ή των τριών μελών, προκειμένου...σε δουλειά να βρισκόμαστε.
Την ποε-οτα που ασχολείται με… την απαίτηση επίτευξης απαρτίας με το 50%+1 των ταμειακώς τακτοποιημένων μελών στα Πρωτοβάθμια σωματεία και την αξίωση της ίδιας απαρτίας για τη λήψη απόφασης για απεργία…
Την ποε-οτα (και όλες τις συνδικαλιστικές ομοσπονδίες του δημοσίου) που, όλα αυτά τα χρόνια, επέτρεπε τις επιδοματικές πολιτικές των κυβερνήσεων, με αποτέλεσμα να επικρατήσει στην κοινωνία η κατηγορία για αναποτελεσματικό δημόσιο και αργόσχολους δημοσίους υπαλλήλους.
Την ποε οτα που δεν έκανε – μέσω των συλλόγων/σωματείων, μια – έστω πρόχειρη – καταγραφή εργαζομένων και των αναγκών σε κάθε δήμο, που θα έδειχνε με επίσημο τρόπο τις σοβαρές ελλείψεις (σε προσωπικό, εξειδικευμένο και μη).
Την ποε οτα που ΑΓΝΟΕΙ σκόπιμα να ασχοληθεί με «καυτά» εργασιακά και άκρως λειτουργικά ζητήματα που βασανίζουν τους εργαζόμενους, όπως:

- το μέγα πρόβλημα με τις διάφορες επιτροπές προμηθειών και υπηρεσιών στους δήμους, στις οποίες «σύρονται» υπάλληλοι χωρίς εξειδίκευση στο αντικείμενο και παρά τη θέλησή τους.

- το μέγα ζήτημα της «εμπλοκής» διοικητικών υπαλλήλων σε ζητήματα και υπηρεσίες πολιτικής προστασίας και επιφυλακής (για ψύλλου πήδημα), κάτω από το «μανδύα» της «γραμματειακής υποστήριξης» - εκ των πραγμάτων παράτυπη…

- τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ προβλήματα που δημιουργούν οι ΠΟΛΛΕΣ και ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ υπηρεσίες και τα αντικείμενα εργασίας, με το ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΟ προσωπικό στους δήμους.

- την καθιέρωση ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΛΟΓΙΟΥ στην Τ.Α., ώστε ΟΛΟΙ να γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους και τα αντικείμενα εργασίας των υπαλλήλων

- την ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ των εργαζομένων, για την οποία τόσος λόγος (ΑΣΤΟΧΟΣ και ΑΝΕΥ ΟΥΣΙΑΣ) έγινε και εξακολουθεί να γίνεται. Μια μάχη που χάθηκε – ΑΛΛΗ ΜΙΑ – μεταξύ Πλατείας Καραϊσκάκη και Περισσού. Και ο νοών, νοείτω… Έντυπη ή ηλεκτρονική, πραγματική ή ουτοπική, δίκαιη ή άδικη (οι απόψεις διΐστανται…), η πλειοψηφία των προϊσταμένων, δ/ντων και εργαζομένων της Τ.Α. συμμετείχε. Και εδώ εμείς ρωτάμε την ποε-οτα: Εσείς που δώσατε μάχη κατά της αξιολόγησης ή «αξιολόγησης», αλήθεια, πότεπροτείνατε ένα εφαρμόσιμο, δίκαιο και ουσιαστικό σχέδιο αξιολόγησης; ΕΣΕΙΣ, κύριοι της ποε οτα θα έπρεπε ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ να ΑΠΑΙΤΕΙΤΕ την αξιολόγηση των δημοτικών υπαλλήλων. Αντί γι αυτό, τους καλείτε να απέχουν για να μην εφαρμοστεί ΚΑΜΙΑ αξιολόγηση. Προφανώς και κάποιοι από εσάς θα ξε-ΒΟΛΕΥΤΟΥΝ από αυτήν…

Συντηρητές, λοιπόν, του πελατειακού κράτους και του παρασιτικού συστήματος δημόσιας διοίκησης.

Απορία-ερώτημα-ΜΟΜΦΗ Νο 1 προς ποε οτα :

ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΙΜΟ, ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟ (ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ) ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ να φέρει σε πέρας τις αρμοδιότητες αυτές τις οποίες ΞΕΦΟΡΤΩΝΕΤΑΙ το κεντρικό κράτος «πασσάροντάς» τες στην αυτοδιοίκηση;

Απορία-ερώτημα-ΜΟΜΦΗ Νο 2 προς ποε οτα:

ΓΙΑΤΙ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΣΕ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ, ώστε ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ; Και επειδή η αγορά σημαντικών και χρήσιμων μηχανημάτων απαιτεί τεράστια οικονομικά ανοίγματα, κατά τη μετάβαση σε ένα τέτοιο «μοντέλο», αυτά (τα απαραίτητα μηχανήματα, δηλαδή) να ενοικιάζονται.

Απορία-ερώτημα-ΜΟΜΦΗ Νο3 προς ποε-οτα:

Γιατί δεν εξασκεί πίεση ως προς την πρόσληψη τακτικού προσωπικού στους ΟΤΑ και, συγκεκριμένα, κάθε θέση υπαλλήλου που κενώνεται λόγω συνταξιοδότησης, ο φορέας να μπορεί ΑΜΕΣΑ να την καλύπτει;

Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί φίλοι

Η συντακτική ομάδα της «πρΟΤΑσης» επαναλαμβάνει ότι, θεωρεί υπεύθυνη την ποε-οτα, η οποία, κατά την διάρκεια των μνημονιακών χρόνων δεν είχε (ή, δεν ήθελε να έχει…) σχέδιο που θα συσπείρωνε τους εργαζόμενους ενάντια στα αντεργατικά μέτρα.

Οι τυπικές απεργίες πριν την ψήφιση κάθε νόμου ή νομοσχεδίου – ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΜΑΣ - θεωρούμε ότι αποσυντονίζουν και αποδιοργανώνουν τους εργαζόμενους και τελικά τους απομακρύνουν από το συνδικαλιστικό κίνημα. Εξάλλου, αυτό δείχνουν και τα στοιχεία της μειωμένης (έως ελάχιστης) συμμετοχής των εργαζομένων στις απεργίες, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να μας προβληματίσει και να σκεφτούμε ότι η συμμετοχή σε κάποιο πρωτοβάθμιο ή δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο θα πρέπει να έχει κάτι να προσφέρει στην κατεύθυνση της ανανέωσης και αναγέννησης του συνδικαλιστικού κινήματος και όχι στην υπηρέτηση του (κατά την άποψή μας) αποτυχημένου και ξεπερασμένου συνδικαλιστικού μοντέλου ή την ικανοποίηση προσωπικών στρατηγικών ή κομματικών επιλογών.

Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί φίλοι

Μην παρασύρεστε από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό που σας παρουσιάζουν, δηλαδή πολιτικο-ιδεολογικό. Το τεράστιο πρόβλημα είναι οργανωτικό και ουσιαστικό.

Μην γίνεστε συμμέτοχοι και συνένοχοι σε ένα παιχνίδι (ΤΟΥΣ) εντυπώσεων μεταξύ των σωματείων, των συνδικαλιστικών ενώσεων και των εργατικών παρατάξεων.

Στις επερχόμενες εκλογές Συλλόγων-Σωματείων στους δήμους όλης της χώρας, πείτε ΟΧΙ ΣΤΗΝ ποε-οτα.

Σχηματίστε συνδυασμούς που δεν θα εξαρτώνται από την ποε-οτα και δεν θα «λογοδοτούν» στην ποε-οτα.

Δηλώστε και «φωνάξτε» τη συμμετοχή και την αρωγή σας σε μια προσπάθεια ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ αυτών που σας έχουν φέρει σε αυτή την (εργασιακή) κατάσταση. Και αυτοί σίγουρα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ οι «εσωτερικοί» και οι «εξωτερικοί» εραστές της πλασματικής μνημονιακής κρίσης…

πρΟΤΑση

Διαβάστε επίσης: