ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...ΤΕΛΟΣ!

Παρελθόν από την ΠΑΝΑΘΑ αυτός που συνετέλεσε σε...μνήμες του παρελθόντος για τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ μας.

Δυστυχώς, ο Γιάννης Βογιατζής, ο τραγουδιστής του ΥΜΝΟΥ της ΠΑΝΑΘΑΣ, τραγούδησε μόνο το "Σ' αγαπάω σε όλες τις γλώσσες"...Θα έπρεπε να τραγουδούσε και ΑΝΤΙΟ ...πανευρωπαϊκά!

Ας το προσπαθήσω εγώ, στις βασικές γλώσσες : 

Ελληνικά >>> ΑΝΤΙΟ

Ισπανικά >>> Adios

Ιταλικά >>> Addio

Γερμανικά >>> Auf Wiedersehen

Ολλανδικά >>> Dag

Γαλλικά >>> Adieu

Κινεζικά >>> I II I

Ρώσικα >>> до свидания

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος διαζυγίου, ή, αν θέλετε, αυτό που ΔΕΝ έπρεπε να έχει γίνει πριν από 1,5 περίπου χρόνο, διορθώθηκε μετά από ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ 1,5 χρόνου...Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, η ΠΑΝΑΘΑ πήγε πίσω περίπου 2 δεκαετίες και η αγωνιστική της παρουσία θύμισε Περιστέρι άλλων εποχών, χωρίς να θέλω να θίξω τη συμπαθέστατη ομάδα των δυτικών προαστείων. Εδώ όμως μιλάμε για τον ΕΞΑΣΤΕΡΟ. 

Το "θράσος" ενός ανθρώπου να αναλάβει το ρίσκο "αντικατάστασης" ενός ΘΡΥΛΟΥ των μπασκετικών πάγκων, ο εγωϊσμός του να ΜΗΝ παραιτηθεί εγκαίρως όταν έβλεπε ότι :

1. Απλά...ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ και

2. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να σηκώσει το βάρος ενός ΕΞΑΣΤΕΡΟΥ.

Η παροιμιώδης επιμονή του να κάνει πειράματα δοκιμάζοντας σχήματα, παίκτες και...την υπομονή του Προέδρου, των (υπολοίπων) παικτών και των φιλάθλων (τουλάχιστον αυτών που έβλεπαν χωρίς παρωπίδες), οδήγησαν, ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, τον ΙΣΤΟΡΙΚΟ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ Σύλλογο σε Ευρωπαϊκή παρακμή, σε ΑΠΑΞΙΩΣΗ και σάκο του μποξ για ΚΑΤΩΤΕΡΟΥΣ συλλόγους. Και όλα αυτά, με την (υπο) στήριξη - μοναδική στα χρονικά για προπονητή - των περισσοτέρων ΜΜΕ.

Τέλος, όμως, αυτά. Το ΠΑΡΕΛΘΟΝ είναι πια...ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

Δεν έχει σημασία ποιος ή ποιοι θα είναι οι αντικαταστάτες, μόνιμοι ή προσωρινοί. 

Ας στηρίξουμε την ΟΜΑΔΑΡΑ. 

ΟΛΟΙ στο ΟΑΚΑ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΓΩΝΑ, με τις φωνές και την υποστήριξή μας ...

...να ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΟΥΜΕ αυτά που ΧΑΣΑΜΕ τον τελευταίο 1,5 χρόνο που φάνηκε σαν εφιάλτης που δεν έλεγε να τελειώσει.

Δ.Χ.