«Ατυχείς χειρισμούς» βλέπει τώρα ο Αλέξης Τσίπρας στη διαχείριση της Novartis και των τηλεοπτικών αδειών. Μα γιατί το κάνει αυτό, εξοργίζοντας και τα κομματικά τρολ; Γιατί γκρεμίζει δύο βασικούς πυλώνες πάνω στους οποίους καλλιέργησε κλίμα άγριας πόλωσης; Μία εξήγηση είναι ότι πλέον προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή...
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να το διασκεδάζει. Και κυρίως να το απολαμβάνει, ειδικά όταν δουλεύει τους πρώην συντρόφους του. Αλλά και όλους τους υπόλοιπους. Δήλωσε ότι στην υπόθεση της Novartis και των τηλεοπτικών αδειών έγιναν ατυχείς χειρισμοί.
Μάλιστα. Για τις τηλεοπτικές άδειες ας τα βρει με τον (πρώην) κολλητό του, τον Νίκο Παππά. Διότι ο Παππάς καταδικάστηκε για τη συγκεκριμένη υπόθεση από το Ειδικό Δικαστήριο. Τώρα είναι σαν ο Τσίπρας να προσθέτει την υπογραφή του κάτω από την καταδικαστική απόφαση. Μα, δεν ήταν ο ίδιος ο Τσίπρας που μας έλεγε ότι η πολιτική του για τις άδειες θα γέμιζε τα κρατικά ταμεία; Ο Τσίπρας δεν ήταν που υπερασπίστηκε με θέρμη τον Παππά όταν τον έσυραν στο δικαστήριο; Τώρα συνειδητοποίησε ότι οι χειρισμοί ήταν ατυχείς;
Τσίπρας: Κάναμε λάθος χειρισμούς στη Novartis και στις τηλεοπτικές άδειες Πατήστε εδώ Ατυχείς χειρισμοί έγιναν κατά τον Τσίπρα και στην υπόθεση της Novartis. Μόνο που εδώ δεν μιλάμε, απλώς, για χειρισμούς, αλλά για δέκα κάλπες που στήθηκαν στη Βουλή με σκοπό την πολιτική εξόντωση των αντιπάλων του. Και στην τελική δεν μας εξήγησε αν επρόκειτο για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από καταβολής ελληνικού κράτους.
Είπε και άλλα, μιλώντας στη Ξένια Κουναλάκη, στο συνέδριο της «Καθημερινής». Οτι ποτέ δεν σκέφτηκε την έξοδο της χώρας από το ευρώ, πλην όμως υπήρχαν υπουργοί που έκαναν σχετικές σκέψεις. Αλήθεια, έδιωξε κανέναν απ΄αυτούς, πλην του Βαρουφάκη;
Γιατί τα λέει όλα αυτά ο Τσίπρας; Εντάξει, σίγουρα θέλει να πικάρει τον Νίκο Παππά για τη στάση του στο συνέδριο. Κατανοητό αν και η εξέλιξη αυτής της «αδερφικής» σχέσης δείχνει και πώς επηρεάζει η πολιτική την ηθική του προσωπικού της —δεν υπάρχει τίποτα, ούτε φιλίες, μήτε αγάπες. Ενδεχομένως να κάνει και την πλάκα του με τον μικρό στρατό των τρολς που σήμερα τον αποδοκιμάζει. Με το δίκιο τους οι άνθρωποι. Εκείνοι τα έδιναν όλα, έλιωσαν δάχτυλα και πληκτρολόγια για τη Novartis και τις άδειες και σήμερα ο πρώην μεγάλος, άχαστος, χαρισματικός, το καλύτερο παιδί, τους λέει ότι ήταν κομμάτι ατυχών χειρισμών. Ας πρόσεχαν.
Κάνει, λένε, την αυτοκριτική του. Συγγνώμη, αλλά άργησε. Και σε κάνει να αισθάνεσαι ότι μπήκε σε μία αυτοκαταστροφική περιδίνηση. Την προηγούμενη εβδομάδα υπονόμευσε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και είδε χιλιάδες συνέδρους να του γυρίζουν την πλάτη. Τώρα δίνει μια κλωτσιά και ρίχνει ολόκληρους πυλώνες από το το οικοδόμημα της εχθροπάθειας πάνω στο οποίο πάτησε η κυβερνώσα Αριστερά. Ναι, αλλά γιατί; Ισως πλέον να αναζητεί έναν τρόπο για να τον προσέξουν. Δεν είναι πια και τόσο εύκολο.