Του Περικλή Δανόπουλου
Αν είχα την δυνατότητα να κάνω μια ερώτηση (σύνθετη ασφαλώς) σε πολλούς ταυτόχρονα, ανθρώπους που ζουν την ζωή τους σαν να μην συμβαίνει τίποτα, σαν τίποτα να μην τους βασανίζει, θα ήταν αυτή:
-Εδώ , ένας ιός από το πουθενά, άλλαξε όλα τα status και έφερε τόσες αλλαγές. Η εξουσία σε παγκόσμιο επίπεδο, στάθηκε ανίκανη να προστατεύσει ταυτόχρονα και την υγεία των ανθρώπων και την δυνατότητα οικονομικής επιβίωσης τους. Σε τίποτα παρ'όλα αυτά δεν επηρεάστηκε η οικονομική ισχύ της ελίτ, που παραμένει ακόρεστη και αδηφάγα.
Ποια ακριβώς εχέγγυα έχουν οι άνθρωποι, πως η σημερινή τους κατάσταση θα παραμείνει ως έχει εσαεί, όταν τα πάντα κρέμονται σε μια κλωστή, όπως αποδείχθηκε , πως μπορούν να αφήνουν συνεχώς κάποιους αποδεδειγμένα ανίκανους να αποφασίζουν γι αυτούς και τελικά όταν το επίπεδο ζωής συνέχεια πέφτει, σε τι ακριβώς ελπίζουν πως θα αλλάξει την κατάσταση;
Ποια πατρίδα πιστεύουν ότι θα έχουν σε λίγα χρόνια, ποια κομμάτια αυτής της πατρίδας που πιστεύουν ότι είναι δικά τους, θα είναι δικά τους και αύριο και τελικά ποιος κάνει κουμάντο σε αυτή την πατρίδα:
Πότε επί τέλους θα καταλάβουν πως καμία εξουσία, με τους σημερινούς κανόνες, δεν χαρίζει τίποτα παρά μόνο αφαιρεί και αποσπά;
«Ποιος είμαι εγώ που θα 'χω άποψη, θα κουμαντάρω τη ζωή μου και θα αποκαλώ ολάκερη την οικουμένη δική μου;» Βίλχελμ Ράιχ - Άκου ανθρωπάκο.
Εσύ που θα πετύχεις τις μεγάλες αλλαγές, όταν σταματήσεις να ζεις με δανεικά όνειρα και δανεική δόξα και καταλάβεις ότι αυτός που σε κυβερνά, είναι το ίδιο ανθρωπάκος σαν κι εσένα, και γι αυτό γνωρίζει και εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες σου.
Τέλειωσέ τον