18 Αυγούστου 2019

Η «μαρίδα» του 0,99 ευρώ!

Η είδηση ότι 367.253 Ελληνες χρωστούν στην Εφορία από 0,01 έως 0,99 ευρώ, χωρίς όμως να διαγράφονται από το TAXISnet, θα έπρεπε κανονικά να προκαλεί θυμηδία. Μεγαλύτερο τρολάρισμα, κατά τη διαδικτυακή έκφραση, του κράτους προς τον εαυτό του από αυτό δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Οσες προσπάθειες κι αν υποτίθεται ότι γίνονται για να σοβαρευτεί, δεν θα πάψει ποτέ να μας δείχνει την αστεία του πλευρά... 

Την ώρα που περισσότεροι από τους μισούς πολίτες έχουν χρέη στο Δημόσιο, θα περίμενε κανείς ότι, ύστερα από τόσα χρόνια, θα είχε μπει επιτέλους μια τάξη («taxis» γαρ και το σύστημα) στο ποιος χρωστά τι. Το «ξεκαθάρισμα» στις λίστες των οφειλετών έχει μεταβληθεί σε νέο Γεφύρι της Αρτας...
Πριν ακόμη μπούμε στα Μνημόνια, σχεδόν εδώ και μια δεκαετία, το μεγάλο θέμα ήταν τα λεγόμενα «ανεπίδεκτα προς είσπραξη χρέη». Εκείνα, δηλαδή, που για διάφορους λόγους κρίνεται ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να εισπραχθούν. Κατά κύριο λόγο πρόκειται για μεγάλα ποσά από εταιρίες που δεν υφίστανται πλέον και δεν διαθέτουν κανενός είδους περιουσιακά στοιχεία ή άλλες πηγές εσόδων. Βεβαίως, αυτού του τύπου η εκκαθάριση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οταν τα χρέη αυτά ξεκινούν από μερικά εκατομμύρια και αθροιστικά φτάνουν να είναι δεκάδες δισ., είναι αυτονόητο ότι απαιτούνται μεγάλη προσοχή και ακόμα μεγαλύτερη διαφάνεια στο πώς θα προχωρήσει η σχετική διαδικασία. Κατά τις επίσημες εκτιμήσεις, από τα 104,35 δισ. ευρώ του συνόλου των ληξιπρόθεσμων οφειλών, τα 18 δισ. ευρώ θεωρούνται ανεπίδεκτα είσπραξης, ενώ οι κατά καιρούς κυβερνητικοί αρμόδιοι ανανεώνουν τις δεσμεύσεις για «λύση» στο πρόβλημα.
Αν για τα μεγάλα χρέη, όμως, έχει δημιουργηθεί ένας «γόρδιος δεσμός», ποια σοβαρή δικαιολογία μπορεί να υπάρχει για τις οφειλές τού... ενός ευρώ; Ακόμη και το γεγονός ότι η νομοθεσία προβλέπει πως πολύ χαμηλά ποσά δεν βεβαιώνονται και δεν αναζητούνται καθιστά τον τραγέλαφο μεγαλύτερο. Ναι μεν, αλλά...
Μέσα από τη διαδικασία φτωχοποίησης και οικονομικής εξουθένωσης, οι Ελληνες «συμφιλιώθηκαν» υποχρεωτικά με τα χρέη προς το Δημόσιο. Την ώρα όμως που ο μέσος πολίτης, ο νοικοκύρης, ο μισθωτός και ο επαγγελματίας -που πάντοτε φρόντιζαν να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους- έχουν μετατραπεί σε δέσμιους του σύγχρονου... δοσά, το ίδιο αυτό κράτος φροντίζει ταυτόχρονα να μας υπενθυμίζει με τέτοιες γελοιότητες ότι παραμένει και αθεράπευτα αδιόρθωτο...