Γράφει ο Μαγια
Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς Τασίες;
Ας όψονται όσοι όρμησαν να φάνε τη συντρόφισσα. Όσοι δεν εκτίμησαν την ειλικρίνειά της, που παραδέχθηκε ότι, αξιοποίησε «κάποιες γνωριμίες, διασυνδέσεις και τα λοιπά…» για να σώσει το παιδί της από ένα αβέβαιο μέλλον.
Τι δεν καταλάβατε όσοι μιλήσατε για φεουδαρχικές αντιλήψεις, νεποτισμό και φαυλοκρατία; Για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αγωνιζόταν τόσα χρόνια η Τασία; Τι θέλετε, επιτέλους; Να εξαιρέσει το ίδιο της το παιδί από το δικαίωμα σε μια καλύτερη εργασία, γενναιόδωρα αμειβόμενη από τους πολλούς;
Μόνο η Αχαιή, αναπληρώτρια Υπουργός Εξωτερικών, Σία Αναγνωστοπούλου, στάθηκε στο ύψος της …περίστασης. Η φερόμενη ως εκφραστής της πελατειακής συνιστώσας τού ΣΥΡΙΖΑ στην Αχαία έκανε λόγο για «ανθρωποφαγία» (!), υπογραμμίζοντας ότι, «μετά την απόφαση της κ. Χριστοδουλοπούλου, να μην είναι υποψήφια στις εκλογές μεγαλώνει η εκτίμησή μου στο πρόσωπό της. Την τιμώ για αυτό».
Αυτή η επίδειξη πολιτικής ανοησίας πρέπει να έχει μια εξήγηση, δεν μπορεί!
Η Σία, ουδέποτε ένοιωσε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη από τον ΣΥΡΙΖΑ, την κυβέρνηση και τους συντρόφους της. Ωστόσο, ζητά εκ νέου την ψήφο των αχαιών για να μην έρθει η Δεξιά, στην παλινόρθωση της οποίας συνέβαλε στο μέτρο του δυνατού. Εξ ου και το «ναυάγιο» του αδελφού της (υποψηφίου δημοτικού συμβούλου Πατρέων) στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Αυτό που θα αφήσουν πίσω οι Τασίες, είναι ένας τέντζερης μέσα στον οποίον μπορούν να βράζουν όλα και όλοι. Χωρίς διακρίσεις. Χωρίς αναστολές, χωρίς αιδώ. Αρκεί να περιπαίζουν όλοι το ίδιο τον λαό, ο καθένας στη βάρδιά του.
ΥΓ. Η λιγούρικη εξουσιολαγνία μιας μερίδας πολιτικά μεταλλαγμένων, υποκριτών και ανίκανων τραυμάτισε τη συλλογική μας συνείδηση, όπου ο Αριστερός πολιτικός εγγράφεται, σε μεγάλο βαθμό, ως ο πολιτικός της δράσης και της ανιδιοτελούς προσφοράς. Κι αν είναι κάτι που έχει προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά κατά την τετραετή θητεία του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία είναι η απαξίωση της Αριστεράς, η διάψευση των προσδοκιών για μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική αλλαγή.