Ο Moby θέλοντας να προσδιορίσει τα συναισθήματα που νιώθουν οι ακροατές βινυλίων ακούγοντας μουσική, είπε σε συζήτηση στο διαδίκτυο ότι είναι τα ίδια συναισθήματα που νιώθει ένα μωρό όταν είναι κοντά στην μητέρα του.
Υπάρχει αυτή η ζεστασιά που υπάρχει μεταξύ μωρού και μητέρας, σε αντίθεση με την ψηφιακή μουσική που είναι κάτι απόμακρο που δεν δημιουργεί συναίσθημα.
Πραγματικά και μόνο η μυρωδιά των βινυλίων, που γνωρίζουν καλά όσοι έχουν περάσει κάποιο χρόνο ψάχνοντας σε καταστήματα με μεταχειρισμένα, σου προσφέρει μία προσδοκία που δεν μπορεί να συγκριθεί με την 'άψυχη' ψηφιακή παροχή.
Μπορεί να είναι πιο εύκολη η πρόσβαση στο διαδίκτυο, να προσφέρει μεγαλύτερη ποικιλία, αλλά την μαγία του βινυλίου δεν θα την αποκτήσει ποτέ.
Αυτό το κατάλαβαν εύκολα οι νεότεροι φίλοι της μουσικής γι' αυτό και του έδωσαν, με αρκετά χρόνια καθυστέρηση το 'φιλί της ζωής'.
Πόσο θα κρατήσει αυτός ο αναγεννημένος έρωτας; το πιθανότερο είναι ότι θα έρχεται και θα φεύγει, όπως τα βιβλία που είναι σχεδόν απίθανο να τα αποχωριστεί για πάντα η ανθρωπότητα.
Κώστας Ζουγρής