Δέκα μήνες μετά τον θάνατό του, ο Δούκας της ροκ συνεχίζει να απασχολεί την επικαιρότητα. Τελευταία αφορμή, η εκκεντρική συλλογή έργων τέχνης του που παρουσιάστηκε online αρκετά πριν από την επίσημη δημοπρασία του Sotheby's. Διαβάζοντας ξανά και ξανά για τον Βowie, θυμηθήκαμε μια εκ βαθέων συνέντευξή του από το 1997.
Πώς προέκυψε το stage name; Τι πιστεύει ο ίδιος ο Bowie για τον ρόλο τους ως ανδρόγυνο icon και τι έχει να καταθέσει για τις καταχρήσεις και.... τα κουστούμια του; Αποσπάσματα από μια γενέθλια συνέντευξη του 50χρονου τότε πρίγκηπα στο BBC.
Το 1997, ο David Bowie γιόρταζε τα 50ά γενέθλιά του και έδωσε στο ραδιόφωνο του BBC μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης, από τα γηρατειά και τα ναρκωτικά, μέχρι τον θαυμασμό του Andy Warhol για...τις καναρινί πλατφόρμες του. Το BBCανέβασε την συνέντευξη σε τέσσερα κομμάτια και εμείς σας παρουσιάζουμε ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα.
Για το πώς προέκυψε το όνομα του: Ο Bowie εξηγεί ότι επέλεξε το stage name του από το Bowie knife, ένα δίκοπο μαχαίρι. Αυτή η ιδιότητα του μαχαιριού, να μπορεί να κόβει κι από τις δυο πλευρές, του είχε κάνει αίσθηση και ένιωθε ότι ως όνομα «ήταν φοβερά αμφίσημο».
Ποιο τραγούδι θα ήθελε να έχει γράψει: Το “Shipbuilding” των Elvis Costello καιClive Langer είναι «ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχουν γραφτεί... Μόνο οι νότες της εισαγωγής με κάνουν και κλαίω», είχε δηλώσει, προσθέτοντας ότι η εκδοχή του Robert Wyatt είναι «ένα από πιο τραγικά όμορφα τραγούδια».
Για τις καταχρήσεις: Σταμάτησε να πίνει αλκοόλ όταν ξύπνησε μια μέρα και συνειδητοποίησε ότι μισεί τη ζωή του. Σχετικά με τα ναρκωτικά, παραδέχεται ότι ο εσωτερικός του κόσμος ήταν «απίστευτα μαντάρα». Ο φίλος του Brian Enoυποστήριζε ότι η χρήση είναι ένα αεροπλάνο το οποίο μπορείς να ρίξεις και να επιβιώσεις. Ο ίδιος δεν ένιωθε πια την ανάγκη να ζει «στα άκρα» και ήθελε να προσέξει το σώμα του ώστε να ζήσει «άλλο λίγο».
Για τα κοστούμια του: Ερωτηθείς ποιο είναι το αγαπημένο του κοστούμι, ο Bowie απαντά ότι κάθε κοστούμι που φόρεσε ήταν ένας ολόκληρος χαρακτήρaς που ενσάρκωνε. Ένα κοστούμι είναι μια ολόκληρη ζωή και «κάτι παραπάνω από ένα ρούχο που φοράς. Είναι το ποιος είσαι».
Για τον Bono: Ο τραγουδιστής των U2 του έστειλε κάποτε δυο υπέροχες βιογραφίες του Samuel Beckett. Σε μια από αυτές ο Beckett είχε παρόμοιο χτένισμα με τον Bowie, με τον Bono να γράφει στην αφιέρωση του: «Αυτός ο άνδρας έχει το στυλ μαλλιών σου και είμαι σίγουρος ότι έχει ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα κάπου».
Για τον Scott Walker: Ο βαρύτονος τραγουδιστής υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ινδάλματα του Bowie, όπως αναφέρει ο ίδιος στη συνέντευξη, συμπληρώνοντας ότι μια από τις μεγαλύτερες χαρές του ήταν το ευχητήριο μήνυμα που είχε λάβει από εκείνον.
Για τον ρόλο τους ως πρώτο ανδρόγυνο icon: Ο ίδιος θεωρεί ότι η ανδρογυνία που προέβαλε είχε να κάνει με την επιθυμία του να είναι προκλητικός και συγκρουσιακός -αυτό όμως, συμπληρώνει, ήταν λεονταρισμός όσο τίποτα άλλο. Τα δυο συναισθήματα που κυριαρχούσαν σε αυτή τη φάση που διήγαγε ήταν η επιθυμία να κάνει γνωστή την ύπαρξη του στον κόσμο και η άρνηση του να ζήσει μια ζωή πίσω από κλειστές πόρτες. Έχοντας διαβάσει αρκετά, είχε αντιληφθεί ότι η ζωή στο «παράξενο, σκοτεινό ημίφως» μπορεί να καταστρέψει ζωές και είναι κάτι που ο ίδιος ήξερε ότι δεν θα έκανε ποτέ του. Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορεί να κάνει κάποιος στη ζωή του, εξηγεί, είναι να μην κρύβει ούτε το ποιος είναι ούτε το τι είναι. Όσο πιο γρήγορα το κάνει, τόσο πιο πολύ θα μπορεί να ζήσει ευτυχισμένος.
Γιατί το musical που δεν συνέθεσε ποτέ: Αν και έχει συνθέσει πολλά musical στο μυαλό του, η ιδέα και μόνο ότι θα πρέπει να πάει να δει ένα υπήρξε τόσο αποκρουστική, ώστε ποτέ δεν ολοκλήρωσε την ιδέα. Αποκάλυψε ωστόσο, ότι μια από τις τελευταίες του επαγγελματικές φιλοδοξίες θα ήταν να ολοκληρώσει ένα musical αποφεύγοντας την «φρικτή γλύκα» του Broadway που έβρισκε καταθλιπτική.
Επιμέλεια: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΛΕΓΡΙΝΗΣ
Πηγή: BBC