http://www.hellasforce.com/, 11/9/2014
Όταν οι διεστραμμένες ελίτ οικοδομούν μία ψευδαίσθηση για να χειραγωγούν τις μάζες, το πιο σοφό που μπορεί κάποιος να κάνει είναι να εντοπίσει τη βάση της ψευδαίσθησης αυτής και να την αμφισβητήσει.
Ξανά και ξανά, όλα αυτά τα χρόνια, ακούμε για νέα μικρόβια, για παλιά μικρόβια και για «μυστηριώδη μικρόβια» που ξαφνικά ταλαιπωρούν τους ανθρώπους, σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Και ο κόσμος πάντα πιστεύει αυτές τις ειδήσεις. «Ναι, πρέπει να υπάρχει ένα μικρόβιο. Αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους να αρρωσταίνουν. Όταν οι ερευνητές μιλούν για μικρόβια, έχουν δίκιο και είναι ειλικρινείς».
Αλήθεια; Γιατί; Ποιος το είπε;
Το 1987 ξεκίνησα την πρώτη σοβαρή έρευνα για τα μικρόβια, καθώς έγραφα ένα βιβλίο για το AIDS. Προς μεγάλη μου έκπληξη, ανακάλυψα ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος που να μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι κάτι που ονομάζεται HIV προκαλεί κάτι που ονομάζεται AIDS.
Συνεχίζοντας, ερεύνησα κάθε λεγόμενη ομάδα υψηλού κινδύνου και βρήκα ότι αιτίες που δεν οφείλονταν σε μικρόβια εξηγούσαν όλα τα συμπτώματα της «ασθένειας» που ονομάζεται AIDS.
Χωρίς το HIV ως συνδετικό κρίκο όλων αυτών των ομάδων υψηλού κινδύνου, το AIDS είναι μια αποτυχία του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλείται από διάφορες αιτίες. Δεν είναι μία αιτία.
Για παράδειγμα: Τα Τ-κύτταρα είναι σημαντικές δυνάμεις στον «στρατό» του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο μεγαλύτερος λόγος για την εξάντληση των Τ-κυττάρων στον πλανήτη; Ο υποσιτισμός.
Από όσο γνωρίζω όμως ο υποσιτισμός δεν είναι μικρόβιο…
Ωστόσο, οι άνθρωποι γοητεύονται από τις μικρόβιο-ιστορίες. Τις αγαπούν, τις φοβούνται, νιώθουν σαν να βλέπουν μια ταινία τρόμου στον κινηματογράφο.
Όταν το 2003 ξέσπασε η φοβερή επιδημία SARS, το μικρόβιο που μας απειλούσε ήταν ο «κορονοϊός». Φυσικά, ο SARS αποδείχθηκε ότι ήταν μια αποτυχία. Ως ταινία τρόμου, δεν απέδωσε. Πολύ λίγοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Τότε, ο Frank Plummer, ένας Καναδός μικροβιολόγος που εργάζεται για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, είχε πει στους δημοσιογράφους ότι, περιέργως, πολύ λίγοι άνθρωποι με SARS είχαν προσβληθεί από τον κορονοϊό.
Τελικά, μερικές ημέρες μετά παραδέχθηκε ότι σχεδόν κανένας από τους ανθρώπους που είχαν διαγνωστεί με SARS δεν είχε το μικρόβιο…
Όλα αυτά είναι σαν να μας λένε ότι «όλοι πάσχουν από τη νόσο Χ, μόνο που κανείς από τους ασθενείς δεν έχει το μικρόβιο που προκαλεί τη νόσο Χ».
Με λίγα λόγια: Αντιφάσεις και ασυναρτησίες.
Έξι χρόνια αργότερα, το 2009 ξέσπασε η μυθική πανδημία της γρίπης των χοίρων H1N1, μία ακόμα αποτυχία.
Όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων από τις εργαστηριακές εξετάσεις, οι περισσότεροι Αμερικανοί ασθενείς της «γρίπης των χοίρων» δεν είχαν τον ιό H1N1.
Προφανώς και στις δύο περιπτώσεις οι γιατροί έκαναν τις διαγνώσεις βασιζόμενοι σε «τυπικά συμπτώματα γρίπης».
Το κοινό πιστεύει λανθασμένα ότι, όταν οι γιατροί και οι γραφειοκράτες λένε ότι υπάρχει ένα ξέσπασμα ενός ιού, έχουν όντως πραγματοποιήσει ακριβείς εξετάσεις για την επιβεβαίωση της παρουσίας του ιού σε κάθε ασθενή.
Επειδή όμως οι εξετάσεις δεν έχουν γίνει, στην πραγματικότητα αυτό που κάνουν είναι να παίρνουν τον αριθμό των ασθενών που εμφανίζουν πολύ γενικά και παρόμοια συμπτώματα και να ισχυρίζονται ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν την ίδια ασθένεια που προκαλείται από το ίδιο μικρόβιο.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για μία ασθένεια.
Μην «τσιμπάτε» αμέσως στην ταινία τρόμου που σας προβάλουν.
Η «ταινία» έχει σχεδιαστεί για να χειραγωγούν τους φόβους των ανθρώπων, για να τους μετατρέπουν σε πιστούς που συρρέουν …στην «εκκλησία» του ιού.
JON RAPPOPORT
Μετάφραση – Απόδοση: Hellasforce