Έεεελαααα, έεελααα...

Ξαναβρήκαν την ευκαιρία οι θερμοί υποστηρικτές του..."κόουτς" Ανάργυρου να τον ξαναθυμίσουν στους έλληνες. Καθόλη τη διάρκεια των αγώνων της νέας του ομάδας Ούνιξ Καζάν, καθημερινά γράφονταν ολόκληρες γραμμές γι αυτόν που έφυγε νύχτα (και, πάντως, ΠΟΛΥ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΑΠ' ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ). Και όταν πια πέρασε η Ούνιξ στους ομίλους της Ευρωλίγκα, ε, τότε "αφηνίασαν" οι γνωστοί υποστηρικτές του..."Τεράστια επιτυχία", "ο κόουτς Πεδουλάκης και το σύνολο που έφτιαξε" κ.λπ. κ.λπ.

ΗΜΑΡΤΟΝ...

Με τέτοιους παικταράδες - Τζέρελς, Καϊμακόγλου, Ζήσης, Λάνγκφορντ κ.λπ. - φτιάχνει και η συγχωρεμένη η γιαγιά μου σύνολο. ΕΛΕΟΣ πια...Άσε που...εντάξει, μην τρελαθούμε, κέρδισε Χάποελ και Βιλερμπάν...Ε, και? Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι! Σιγά μη σκίσετε κανένα καλσόν!!!

Δεν είδα, αγαπητοί κύριοι δημοσιογράφοι, να επιδεικνύετε τον ίδιο "ζήλο" όταν και άλλοι ταλαντούχοι έλληνες προπονητές (και με πτυχία...) έκαναν ή κάνουν καριέρα στο εξωτερικό και - μάλιστα - ΜΕ ΣΑΦΩΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΕΦΟΔΙΑ (μπάτζετ, συνθήκες εργασίας, ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ - ΠΡΟΩΘΗΣΗ). 

Για θυμηθείτε : Κετσελίδης, Φραγκιάς, Φλεβαράκης, Χριστόπουλος, Σκουρτόπουλος, Γαλάνης, Γιαπλές, Κουφός, Δικαιουλάκος κ.λπ. Σας λένε κάτι αυτά τα ονόματα;

Για να δούμε τώρα που τα πράγματα θα ξεφύγουν από το παραμύθι στο οποίο ζήσατε εδώ και 10 περίπου ημέρες. Η Ευρωλίγκα δεν είναι τουριστικός προορισμός, ούτε...προκριματικά με (πολύ) μικρότερες σε αξία και μπάτζετ ομάδες. Κρίμα, πάντως...θα μπορούσε να πάει στον όμιλο της ΠΑΝΑΘΑΣ, έτσι, για να διαλυθεί μια για πάντα ο μύθος που λέει ότι γίνεσαι προπονητής χωρίς να είσαι...

Και μη χειρότερα.