Ένα ακόμη παιχνίδι της ομάδας του B.A.C. του τμήματος 2003 τελείωσε. Καλύτερα, θα έλεγα, μια ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ τελείωσε...Γιατί περί ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ πρόκειται όταν αγωνίζεσαι με τους..."διαμαρτυρόμενους" της Ολυμπιάδας Παπάγου, για όποια ηλικία κι αν μιλάμε.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν αποτελούν μιας πρώτης τάξης απόδειξη για την τακτική που ακολουθούν οι υπεύθυνοι της ομάδας του Παπάγου, προκειμένου να επηρεάζουν καταστάσεις και να παίρνουν σφυρίγματα. Και κάποιες φορές, βεβαίως, καταντούν γραφικοί, όμως, δυστυχώς, πετυχαίνουν το σκοπό τους.
Δεν είναι μία, δεν είναι δύο, δεν είναι τρεις κ.ο.κ. φορές που χοροπηδούν και κουνούν τα χέρια τους διαμαρτυρόμενοι (ΣΥΝΕΧΕΙΑ, όμως!!!) μπροστά στον πάγκο τους, κοντά στην γραμματεία, μπροστά στον διαιτητή! Είναι ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ οι φορές που οι άνθρωποι ΔΙΝΟΥΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ...
Δείτε :
ΕΛΕΟΣ! Τι άλλο θα πρέπει να γίνει; Πώς ακριβώς λέγεται αυτό το άθλημα κε κόουτς και κύριε assistant κόουτς; Γιατί ΜΠΑΣΚΕΤ δεν είναι...
(Σιγά ρε παιδιά, μου τελείωσε και η κάρτα μνήμης!!!)
Και δεν είναι μόνο αυτά...
Μην τυχόν κερδίσεις φάουλ...Ακούστε τι γίνεται από τις κόρνες στην εξέδρα.
Με τι συγκέντρωση να παίξουν τα παιδάκια των 11 ετών; Φωνές, ΝΑΙ, επευφημίες, ΝΑΙ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΖΟΥΓΚΛΑ. Αυτή κρατείστε την για τον εαυτό σας. Ο Αθλητισμός είναι Πολιτισμός, κύριοι.
Εκεί στην Ολυμπιάδα δεν ξέρουν να χάνουν. Και επειδή ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΧΑΝΟΥΝ, δεν μπορούν να διαχειριστούν ακόμη και την... ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ.
Έτσι επιστρατεύουν την..."κάλυψη-απόκρυψη" που λέγαμε στον στρατό(!!!), προκειμένου να δημιουργούν κλίμα έντασης, "φασαρίας" και ανακατωσούρας, με διαμαρτυρίες (ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΦΑΣΗ, ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΥΓΑ ΠΟΥ ΠΕΤΑΕΙ).
Αξίζουν ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στα παιδιά του 2003 (B.A.C.), που, μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες έκαναν ότι ήταν δυνατό για να αποδώσουν καλό μπάσκετ.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ και στον προπονητή που, πέρα από την προετοιμασία της ομάδας και το άψογο κοουτσάρισμα, ΚΑΤΑΦΕΡΕ να σταθεί στο ύψος του και να παραδώσει μαθήματα αξιοπρεπούς συμπεριφοράς, υπομονής και ΗΘΟΥΣ.
ΑΥΤΟΙ είναι οι ΝΙΚΗΤΕΣ.
