Σίγησα, για μερικές εβδομάδες, υπό το βάρος της αλλοπρόσαλλης, ακατανόητης, ανεύθυνης και οργισμένης ψήφου των συμπολιτών μας!
Οι εκλογές γίνονται συνήθως για να δώσει ο λαός μια λύση σε κάποιο αδιέξοδο. Στην περίπτωση μας έγιναν για να μην βγούμε στους δρόμους μετά τα όσα έχουμε υποστεί και μετά τις ψευδείς προεκλογικές επαγγελίες του πρώην κυβερνώντος κόμματος.
Άσκηση εκτόνωσης έγινε. Πραγματική λύση όμως υπό το κράτος σύγχυσης και θύμου ΔΕΝ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ.
Ο θυμός και η οργή παραλύουν το μυαλό και για τη ΛΥΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΡΓΕΙΑ!
Ένα το κρατούμενο...
Το άλλο είναι πως θα παρακαλούσα όσους μας διαβάζουν, να αναλογιστούν ΠΟΙΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ και ΣΕ ΑΝΥΠΟΠΤΟ ΧΡΟΝΟ μίλησε για Ανάπτυξη, για το ότι το Μνημόνιο οδηγεί σε λουκέτα, δυστυχία, καταστροφή, για ευρωομόλογο, για λάθος δρόμο κλπ. Ποιος πήγαινε στην Ευρώπη και ύψωνε τη φωνή του ενάντια στους Μερκοζί, ποιος δεχόταν τα οργίλα πυρά τους και ποιος έβαλε την προσωπική και κομματική του υπόσταση σε ορατό κίνδυνο για να στηρίξει σε μια κρισιμότατη στιγμή την Κυβέρνηση Παπαδήμου;
Αν οι ασύστολοι Αλέξηδες, εκείνος της πολιτικής και ο άλλος της δημοσιογραφίας. και άλλοι πολλοί, φτάνουν σήμερα να δανείζονται επιχειρήματα του Σαμαρά για την ιδιοτελή και καλοστημένη τους προπαγάνδα, εμείς ας έχουμε τουλάχιστον κατά νου την ταυτότητα του ανθρώπου που τα προέβλεψε όλα και ας το έκανε νωρίτερα από όλους μας... μην είναι αυτό που πονάει;
Και μετεκλογικά ποιος έκανε την ύψιστη υπέρβαση να δεχτεί να μην συμμετέχει σε κυβερνητικό σχήμα προσβλέποντας μόνο και μόνο στο να μην μείνει ο τόπος ακυβέρνητος; Ποιος τώρα βάζει προσωπικές και άλλες διαφορές στο περιθώριο για να δημιουργήσει Πατριωτικό Μέτωπο Σωτηρίας και Εξόδου από την Κρίση; Μας έχουν μάθει σε μια κάστα πολιτικών που δούλευαν για το προσωπικό τους συμφέρον άνω ταυτόχρονα με φραστικά και αλλά πυροτεχνήματα μας έπειθαν για το αντίθετο και ιδού τα αποτελέσματα... Ας πιστέψουμε επιτέλους, τα σημάδια -θα τα βρούμε παντού, μας έρχονται μέσα και έξω από την Ελλάδα- ότι στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά, έχουμε βρει έναν ηγέτη σοβαρό, ειλικρινή, πατριώτη, έντιμο και ικανό που το μόνο που δεν τον ενδιαφέρει είναι η ωμη αναρρίχηση στο δεύτερο ύψιστο αξίωμα της χώρας. Εμπνέει το λόγο και τις πρωτοβουλίες του Ολάντ, οι G8 ήρθαν στα λόγια του, για να μην αναφέρω και... όλους τους δικούς μας... Ήρθε η ώρα να εμπνεύσει και εμάς. Δεν νομίζετε;
του Άρη Εξάρχου, http://eythyslogos.net/